Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną. Wielka msza h-moll
Wielka msza h-mollWielka msza h-moll BWV 232 uważana jest przez krytyków[] za najdoskonalsze dzieło muzyki religijnej
Jana Sebastiana Bacha
. Msza h-moll w historii literatury muzycznej jest utworem nietypowym, powstała bowiem ponad podziałami między Kościołem
katolickim
i
protestanckim
w dwuwyznaniowych
Niemczech
. Katolicka
msza
napisana przez protestanckiego
kantora
była zjawiskiem wyjątkowym. Jej historia powstania wiąże się ze staraniami Bacha o posadę nadwornego kompozytora na katolickim dworze
elektora Saksonii
i
króla Polski
Augusta III
w
Dreźnie
, z tą myślą przesłał dwie pierwsze części mszy: Kyrie i Gloria w
1733
roku. Ale w opinii muzykologów dzieło to nie jest do końca jednoznaczne, jest w swoim klimacie zarówno katolickie jak i protestanckie, gdyż z tych dwóch tradycji czerpał kompozytor. Z tego też powodu, nie mając praktycznego zastosowania, msza h-moll nie była wykonana nigdy za życia Bacha. Monumentalna, wykraczająca poza ramy kompozycji obrzędowej, jest uważana za przejaw tego, co w człowieku odwołuje się wprost do Stwórcy, do religijności, nie analizującej przynależności do kościoła jako wspólnoty. W 1945 roku rękopis partytury, wraz ze zbiorami
Pruskiej Biblioteki Państwowej
(tzw. „Berlinki”) trafił do
Biblioteki Jagiellońskiej
, gdzie znajdował się aż do roku 1977, kiedy to
I sekretarz KC PZPR
Edward Gierek
wręczył go wraz z manuskryptami partytur m.in. „
Czarodziejskiego fletu
”
Mozarta
i
IX symfonii
Beethovena
przewodniczącemu
Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności
Erichowi Honeckerowi
. Budowa utworuMsza składająca się z 26 wokalno-instrumentalnych ogniw (17 chórów, 3 duety i 6
arii
) obejmuje pięć głównych części mszy:
Kyrie
,
Gloria
,
Credo
,
Sanctus
,
Agnus Dei
. Dwie pierwsze były utworami nowymi, następne oparł Bach - co było częstą praktyką w owych czasach - na wcześniejszych
kantatach
, wykorzystanych jednak w nowatorski sposób. Dzięki charakterystycznej dla Bacha konsekwencji w budowaniu formy kompozycja tworzy jednolitą całość. Dzieło wspiera się na rozbudowanych partiach
polifonicznych
chóru. Partie chóralne, z jednej strony rozpisane na typową dla twórczości Bacha formę kantaty, z drugiej nawiązują do stylu szkoły rzymskiej
Palestriny
, a nawet jeszcze wcześniejszych; Credo czerpie z motywów
chorału gregoriańskiego
. W utworze Bach zastosował symbolikę liczb. Np. w Credo dużą rolę odgrywa liczba 7, która symbolizuje Stworzyciela i akt twórczy. Wyraz credo pojawia się 49 razy (7x7). Razem więc liczy cała Msza 27 ogniw.W dwu największych częściach, Gloria i Credo możemy doszukać się akcentów
trynitarnych
: liczą one po 9 ogniw, a więc 3x3 elementów. Obydwie te części posiadają symetralną strukturę, zwłaszcza Gloria , której centrum, tak strukturalnym, jak i (możemy się domyślać) teologicznym, jest Domine Deus, a w przypadku Credo- motyw
ukrzyżowania
Msza podzielona jest na następujące sekcje: I. Kyrie- 1. Kyrie eleison - w
tonacji
h-moll
, 5-głosowy chór (sopran I, II, alt, tenor, bas), oznaczenie tempa-
Adagio
,
Largo
,forma
fugi
- 2. Christe eleison - duet(sopran I, sopranII) w tonacji
D-dur
, Andante
- 3. Kyrie eleison - 4 głosowy chór (SATB) w tonacji
fis-moll
,
metrum
- alla breve, Allegro moderato, fuga
II. Gloria- 4.Gloria in excelsis - 5-głosowy chór(S I,II,A,T,B) w tonacji D-dur, metrum 3/8, Vivace, fuga. Fragment ten został również wykorzystany jako chór otwierający Kantatę
BWV
191
- 5.Et in terra pax - 5-głosowy chór, D-dur, Andante.Podobnie,jak poprzednia część, także wykorzystana przez Bacha jako chór początkowy Kantaty BWV 191- "Gloria in excelsis Deo".
- 6.Laudamus Te - aria sopranowa (sopran II),
A-dur
, Andante.
- 7.Gratias agimus Tibi - 4-głosowy chór(SATB), D-dur,alla breve, Allegro moderato. Ów chór jest opracowaniem drugiego fragmentu Kantaty BWV 29 - "Wir danken dir Gott, wir danken dir".
- 8.Domine Deus Rex coelestis - duet(sopran I,tenor),
G-dur
, Andante. Również wykorzystany jako duet w Kantacie BWV191
- 9.Qui tollis peccata mundi - 4-głosowy chór(S II,A,T,B), h-moll, metrum 3/4, Lento.Fragment ten jest przeróbką I części Kantaty BWV 46 - "Schauet doch und sehet,ob irgendein Schmerz sei wie mein Schmerz".
- 10.Qui sedes ad dexteram Patris - aria altowa, h-moll, 6/8, Andante commodo
- 11.Quoniam tu solus sanctus - aria basowa, D-dur, 3/4, Andante lento
- 12.Cum Sancto Spiritu - 5-głosowy chór(S I,II,A,T,B), D-dur, 3/4, Vivace, fuga.Chór ten został wtórnie wykorzystany jako chór końcowy Kantaty BWV191.
III. Symbolum Nicenum (Credo)- 13.Credo in unum Deum - 5-głosowy chór(S I,II,A,T,B), A-dur miksolidyjska( brzmiąca jak D-dur), alla breve, Moderato, fuga.
- 14.Patrem omnipotentem - 4-głosowy chór, D-dur, alla breve, Allegro. Ta partia chóralna jest opracowaniem chóru początkowego z Kantaty BWV 171 - "Gott, wie dein Name, so ist auch dein Ruhm".
- 15.Et in unum Dominum- duet(sopran I, alt), G-dur, Andante.
- 16.Et incarnatus est - 5-głosowy chór(S I,II,A,T,B), h-moll, 3/4, Andante maestoso, forma
ostinata
- 17.Crucifixus - 4-głosowy chór,
e-moll
,3/2,
Grave
,
passacaglia
.Jest to opracowanie chóru początkowego z Kantaty BWV12- "Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen".
- 18.Et resurrexit - 5-głosowy chór(S I,II,A,T,B), D-dur, 3/4, Allegro
- 19.Et in Spiritum Sanctum - aria basowa, 6/8,
Andantino
- 20.Confiteor - 5-głosowy chór, fis-moll, alla breve, Moderato, Adagio, podwójna fuga.
- 21.Et expecto - 5-głosowy chór, D-dur, alla breve, Vivace ed allegro.Jest to opracowanie chóru z drugiego fragmentu Kantaty BWV120 - "Gott, man lobet dich in der Stille".
IV. Sanctus, Hosanna,Benedictus i Agnus Dei- 22.Sanctus - 6-głosowy chór(S I,II,A I,II,T,B), D-dur, 4/4, Largo; 3/8, Vivace.Jest to fragment wcześniejszego, napisanego w roku 1724, dzieła na 3 soprany i 1 alt, obecnie uważanego za zaginione.
- 23.Hosanna(Osanna) - 8-głosowy chór(czyli dwa chóry 4-głosowe), D-dur,3/8, Allegro.Jest to przeróbka chóru początkowego Kantaty BWV215 - "Preise dein Gluecke, gesegnetes Sachsen",aczkolwiek możliwe jest, iż oba te utwory czerpią ze wspólnego, zaginionego, wzorca.
- 24.Benedictus - aria tenorowa, h-moll, 3/4, Andante
- 25.Hosanna(Osanna) - 8-głosowy(podwójny)chór, D-dur, inne szczegóły jak powyżej.
- 26.Agnus Dei - aria altowa,
g-moll
, Adagio.Jest to fragment arii z zaginionej kantaty ślubnej(napisanej w roku 1725), którą Bach ponownie użył także jako arię altową w swoim Oratorium na Wniebowstąpienie(BWV11). Ponieważ jednak oba te dzieła w zauważalnym stopniu się różnią, zdaje się, iż czerpią one ze wspólnego wzorca.
- 27.Dona nobis pacem - 4-głosowy chór, D-dur, alla breve, Moderato.W warstwie muzycznej identyczny z chórem "Gratias agimus Tibi" z "Gloria".
Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Wielka msza h-moll":
Wszystkich Świętych
...
Odense
...
Autorytet
...
I wiek
...
Koszykówka
...
XVI wiek
...
1972
...
Sejm grodzieński (1793)
...
Diakon
...
1749
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wielka msza h-moll":
Pochwała przyjaźni i hartu ducha w opowiadaniu ˝Stary człowiek i morze˝ (plansza 14)
...
202 System wersalski. Europa po I Wojnie Światowej (plansza 12)
...
202 System wersalski. Europa po I Wojnie Światowej (plansza 6)
...
|