Polityka historyczna ( z niem. Geschichtspolitik) jest to:

1. refleksja nad historią, oraz jej interpretacja, dokonywana z uwzględnieniem aktualnej sytuacji politycznej danego kraju.
2. tendencja w polityce polegająca na uznawaniu wpływu historii na współczesne problemy polityczne oraz uwzględnianiu w bieżącej działalności i w budowaniu programów na przyszłość uwarunkowań historycznych.
3. kształtowanie świadomości historycznej społeczeństwa celem zjednoczenia go wokół danych programów politycznych

Przykładami stosowania polityki historycznej w praktyce jest wpływanie państwa na kształtowanie szkolnych programów nauczania historii, czy decyzje władz o doborze historycznych nazw dla ulic czy placów miejskich.

W skrajnych przypadkach polityka historyczna przybiera postać manipulacji historycznej, mitologizacji, czy wprost fałszowania historii dla potrzeb politycznych.

Odmianą polityki historycznej jest poprawność polityczna w historiografii , chociaż te pojęcia często bywają przeciwstawiane sobie.