Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną. Aleksander Tansman
Aleksander TansmanAleksander Tansman (ur.
11 czerwca
1897
w
Łodzi
, zm.
15 listopada
1986
w
Paryżu
) – polski
kompozytor
i
pianista
-
wirtuoz
. ŻyciorysStudia muzyczne odbywał w Łodzi i Warszawie (teorię muzykę u P. Rytla, kompozycję u
H.Melcera
, fortepian u W. Gawrońskiego). Na
Uniwersytecie Warszawskim
studiował prawo. Od 1920 roku przebywał głównie we
Francji
. Odbył wiele podróży koncertowych jako pianista po Europie, Ameryce Północnej i Dalekim Wschodzie. Sławę zdobył nie tylko jako
pianista
-
wirtuoz
, czy dyrygent, ale przede wszystkim jako
kompozytor
. Tansman był pierwszym polskim kompozytorem, który zdecydowanie zerwał z wpływami
neoromantyzmu
szczególnie afirmowanymi w tradycji niemieckiej, na rzecz tradycji romańskiej, stając się niekwestionowanym współtwórcą
neoklasycyzmu
w muzyce światowej, obok Strawińskiego, Hindemitha, Poulenca i Caselli. Twórczość Tansmana jest niezwykle obfita i wszechstronna. Jest cenionym kompozytorem muzyki orkiestrowej, fortepianowej oraz gitarowej. Czerpał z polskiej i żydowskiej tradycji, z silnymi wpływami francuskimi oraz amerykańskimi. W latach 1932–1933 Tansman odbył artystyczne
tournee
dookoła świata, podczas którego honorowany był osobiście, m.in. przez
Mahatmę Gandhiego
czy cesarza Japonii, który nadal mu medal "za wkład w rozwój kultury światowej". W 1945 roku muzyka Tansmana, do filmu "Paris Underground" Gregory Ratoffa, otrzymała nominację do
Oscara
. W 1977 roku, w dowód uznania jego wkładu w kulturę muzyczną Europy, jako pierwszy polski artysta, Tansman otrzymał po Dymitrze Szostakowiczu fotel Królewskiej Akademii Nauk, Literatury i Sztuki w Brukseli, w którym wcześniej zasiadali Brahms, Verdi, Liszt, Ravel. Kompozycje zamawiali u niego m.in. UNESCO, Królowa Belgii. Jednym z przejawów uznania dla twórczości kompozytora były bliskie stosunki, jakie twórca utrzymywał z
Charliem Chaplinem
,
George'em Gershwinem
,
Albertem Einsteinem
,
Tomaszem Mannem
,
Stefanem Zweigiem
czy
Pablem Picassem
. Owocem przyjaźni ze Strawińskim była książka autorstwa Tansmana – jedno z najcenniejszych i najbardziej wiarygodnych źródeł o twórczości i estetyce Strawińskiego – "Igor Stravinsky", Paris 1948. Dzieła Tansmana wykonywali najwięksi artyści świata, m.in. w Ameryce – Sergiusz Kusewicki, Tulio Serafin, Arturo Toscanini, Leopold Stokowski, Willem Mengelberg. W Europie – Pierre Monteux, Jasha Horenstien, Herman Abendroth, Walter Straram, Erich Kleiber, Otto Klemperer, Emil Młynarski i Grzegorz Fitelberg. Jego utwory kameralne grały najsławniejsze kwartety smyczkowe, utwory solowe wprowadzali na estrady pianiści: Walter Gieseking, José Iturbi, Henri Gil-Marchex, Jan Smeterlin, Mieczysław Horszowski, Henryk Sztompka, Zbigniew Drzewiecki. Śpiewali je: Maria Freud, Jane Bathori, Stanisława Korwin-Szymanowska. Popisywali się nimi skrzypkowie: Bronisław Huberman, József Szigeti, Hélčne Jourdan-Morhange i Irena Dubiska oraz wiolonczeliści: Pablo Casals, Grigori Piatigorski, Maurice Marechal, Enrico Mainardi i Kazimierz Wiłkomirski. Wybrane utwory Utwory orkiestrowe- I Symfonia (
1925
)
- II Symfonia (
1926
)
- III Symfonia Symfonie concertante (
1931
)
- IV Symfonia (
1939
)
- V Symfonia (
1942
)
- VI Symfonia In memoriam (
1943
)
- VII Symfonia Liryczna(
1944
)
- VIII Symfonia Muzyka na orkiestrę (
1948
)
- IX Symfonia (
1957
)
- Rapsodie polonaise (
1941
)
- Muzyka na smyczki (
1947
)
- Capriccio (
1953
)
- Koncert na orkiestrę (
1955
)
- Symfonia kameralna (
1960
)
- Six movements na orkiestrę smyczkową (
1961
)
- Diptyque na orkiestrę kameralną (
1969
)
- Quatre mouvements (
1969
)
- Hommage à Erasme de Rotterdam (
1969
)
- Stèle. In memoriam I. Stravinsky (
1972
)
| Koncerty- I Koncert fortepianowy (
1925
)
- II Koncert fortepianowy (
1926
)
- Koncert na altówkę (
1936
)
- Koncert skrzypcowy (
1937
)
- Koncert na gitarę (
1946
)
- Koncert na klarnet (
1955
)
- Koncert wiolonczelowy (
1962
)
- Koncert na flet (
1968
)
Opery Balety- Sextuor (
1922
)
- Lumières (
1926
)
- La grande ville (
1932
)
- Bric-à-Brac (
1933
)
- Mexico Américain (
1945
)
- Le roi qui jouait le fou (
1947
)
- Trois de Nuit (
1949
)
|
Bibliografia- I. Schwerke, Alexandre Tansman, compositeur polonais, Paris 1931.
- Tenże, Alexander Tansman. The Polish Composer, New York 1931.
- J. Waldorff, Z Paryża, "Świat" 14 V 1967, s. 10.
- J. Cegiełła, Szkice do autoportretu polskiej muzyki współczesnej, Kraków 1976.
- T. A. Zieliński, Klasyk polskiej muzyki współczesnej, "Ruch Muzyczny" 1977, nr 13, ss. 3-4.
- Z. Helman, Estetyka twórczości A. Tansmana, "Ruch Muzyczny" 1977, nr 13, ss. 4-5.
- T. Kaczyński, Między Polską a Francją, "Ruch Muzyczny" 1977, nr 13, ss. 5-6.
- Z. Sierpiński, Kariera, jakiej nie było. Polskie dni muzyki Tansmana, "Życie Warszawy" 1980, nr 235, ss. 1,7.
- Z. Kałużyński, Dziecko szczęścia, "Polityka" 31 V 1986, nr 22.
- J. Janyst, Dość było milczenia, "Dziennik Łódzki" 1986, nr 234, ss. 4.
- J. Cegiełła, Dziecko szczęścia. Aleksander Tansman i jego czasy. Warszawa 1986 (ss.518)
- M. Fuks, Muzyka ocalona, Warszawa 1989 (ss. 271)
- A. Granat-Janki, Forma w twórczości instrumentalnej Aleksandra Tansmana, Wrocław 1995 (ss. 224)
- G. Hugon (ed.), Alexandre Tansman (1897-1986). Catalogue de l'oeuvre, Paris 1995 (ss.124)
- A. Wendland, Gitara w twórczości Aleksandra Tansmana, Łódź 1996 (ss. 236)
- J. Cegiełła, Dziecko szczęścia. Aleksander Tansman i jego czasy, t.1 (ss.418), t.2 (ss. 466), Łódź 1996.
- Aleksander Tansman 1897-1986. Materiały z ogólnopolskiej sesji naukowej, Łódź 1997 (ss. 138)
Inne hasła zawierające informacje o "Aleksander Tansman":
Tampere
...
Władysław Komar
...
1499
...
XVI wiek
...
Dwudziestolecie międzywojenne na świecie
...
Elegia
...
1362
...
1361
...
1884
...
Bereza (Białoruś)
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Aleksander Tansman":
229 Stosunki państwo-Kościół w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (plansza 9)
...
233 Życie religijne w XX wieku (plansza 7)
...
009. Imperium Macedońskie (plansza 4)
...
|