Brama Gnojna (
hebr.
: שער האשפות, Sha'ar Ha'ashpot;
arab.
: Bab el-Mughariba) - jedna z ośmiu
bram
Starego Miasta
Jerozolimy
. Wchodzi się przez nią do
Dzielnicy Żydowskiej
.
Nazywana też była Bramą
Maghrebinów
, przez nią bowiem można się było dostać do dzielnicy
marokańskiej
starego miasta (
XVI
w.). Nazwa bramy występuje w biblijnej
Księdze Nehemiasza
(Brama Śmietników w tłum. Biblii Tysiąclecia, por. Ne 2,13).
Historia
Brama została wybudowana w
1540
przez
Sulejmana Wspaniałego
na miejscu starej, wcześniejszej bramy, przez którą pierwotnie wchodziło się bezpośrednio na
Wzgórze Świątynne
.
Podczas
Wojny o Niepodległość
w
1948
żydowskie oddziały
Palmach
usiłowały przebić się przez Bramę Gnojną do
Dzielnicy Żydowskiej
na Starym Mieście. Po zwycięstwie
Jordańczyków
, Brama Dawida była zamknięta dla
Żydów
do
1967
, kiedy to po
Wojnie Sześciodniowej
Izraelczycy zdobyli miasto.
Pierwotnie była dużo mniejsza, jednak w
1952
Jordańczycy ją powiększyli. Po
1967
przeprowadzono prace renowacyjne, które nadzorował architekt Shlomo Aronson.
Religia
Przez Bramę Gnojną wchodzą w obręb murów Starego Miasta ortodoksyjni Żydzi, udający się pod
Ścianę Płaczu
.
Turystyka
Brama otwarta jest dla ruchu pieszego i kołowego. W pobliżu Bramy Gnojnej znajdują się pozostałości rzymskiej drogi. Zewnętrzna fasada bramy zwrócona jest ku południowi. Brama znajduje się na linii
Doliny Tyropeon
przecinającej starą Jerozolimę z północy ku południowi.
Przez bramę przejeżdża wiele autobusów, ponieważ w jej pobliżu znajduje się ważny przystanek autobusowy.
Linki zewnętrzne