Manfred Lachs (ur.
21 kwietnia
1914
w
Stanisławowie
, zm.
14 stycznia
1993
w
Hadze
) – polski prawnik i dyplomata światowej sławy, sędzia
Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości
w Hadze, były przewodniczący tego trybunału.
W 1937 roku uzyskał stopień doktora praw
Uniwersytetu Jagiellońskiego
. Od
1952
roku był profesorem prawa międzynarodowego na
Uniwersytecie Warszawskim
. Wniósł duży wkład w rozwój prawa międzynarodowego po
II wojnie światowej
. Był członkiem polskiej delegacji na
Zgromadzeniu Ogólnym ONZ
oraz sędzią
Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości
w latach
1967
-
93
(najdłużej w historii). W okresie od
1973
do
76
roku pełnił funkcję przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.
Przewodniczący Komisji Prawnej Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych oraz specjalnej komisji do spraw pokojowego wykorzystania energii jądrowej. Wiceprezydent
Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego
. Członek
Rady Konsultacyjnej
.
Od
1960
był członkiem korespondentem
PAN
, a od
1973
członkiem rzeczywistym. W
1988
Uniwersytet Śląski
przyznał mu tytuł
doktora honoris causa
.
Poza tym doktor honoris causa uniwersytetów w
Algierze
,
Brukseli
,
Budapeszcie
,
Bukareszcie
,
Halifax
,
Helsinkach
,
Londynie
,
New Delhi
,
New Yorku
,
Nicei
,
Southampton
,
Sofii
,
Waszyngtonie
i innych.
Laureat nagrody ONZ dla wyróżniającego się w świecie prawnika (1975).
Wybrane publikacje