Appiusz Klaudiusz Ślepy,
łac.
Appius Claudius Caecus, rzymski polityk, żyjący między
IV
a
III wiekiem p.n.e.
Najstarszy znany z imienia autor prozy łacińskiej. W
312 p.n.e.
piastował stanowisko
cenzora
. Wybudował w Rzymie jeden z pierwszych
akweduktów
(ok.
312 p.n.e.
[1]), zwany od jego imienia Aqua Appia i najstarszą bitą drogę rzymską
Via Appia
.
Appiusz, będąc cenzorem, zmienił także
pisownię
, wprowadzając literę G powstałą z przekształcenia C, a literze C nadał wartość k. Dawniej bowiem litera C, pochodząca od greckiej
Γ
, oznaczała g, zaś litera K miała wartość k[2].
W
307 p.n.e.
był
konsulem
, a w
296 p.n.e.
pretorem
. Brał czynny udział w wojnach, które prowadził
Rzym
przeciw
Etruskom
,
Sabinom
i
Samnitom
. Pod koniec życia stracił wzrok, stąd przydomek "Ślepy". W
280 p.n.e.
wygłosił w Senacie mowę przeciw
Pyrrusowi
, którą spisał
Enniusz
, ojciec literatury rzymskiej.
Appiuszowi Klaudiuszowi przypisywana jest sentencja: Każdy jest kowalem własnego losu (Faber est suae quisque fortunae).
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa, 2006, Wielka Historia Świata, t.10, Polskie Media Amer.Com, ss. 255,
- ↑
T. Milewski
, Społeczeństwo rzymskie w świetle imiennictwa osobowego, [w:] Filomata nr 143, grudzień 1960
Zobacz też
Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.
