Krajoznawstwo (dawniej krajopisarstwo, krainopisarstwo, ziemiopisarstwo) jest to szeroko pojęty zbiór wszelkich - nie tylko geograficznych - wiadomości o danym kraju, a także gromadzenie wiadomości z zakresu geologii, meteorologii, świata roślinnego i zwierzęcego (Fizjografia^[1]). Jest to także ruch społeczny zmierzający do:

• szerzenia wśród społeczeństwa dorosłego, dzieci i młodzieży znawstwa przyrody i kultury (zarówno tej materialnej jak i duchowej) kraju rodzinnego przez wszechstronne poznawanie środowisk, regionów i krain,
• zaprawiania do samodzielnych badań i współpracy naukowej w tym zakresie,
• zachowania rodzimych odrębności przyrody i kultury kraju,
• rozwijania przywiązania do stron rodzinnych
• oraz pogłębiania czynnej roli obywatela do pracy zawodowo-społecznej, związanej z człowiekiem i ziemią, przede wszystkim wśród najbliższego otoczenia (wieś, miasto, gmina, powiat).

PTTK w celu promocji/popularyzacji walorów poszczególnych rejonów i zabytków Polski oraz celem zachęcenia ludzi do ich poznawania wprowadziło w 1993 roku Odznakę Krajoznawczą Polski (O.K.P) oraz Regionalną Odznakę Krajoznawczą (R.O.K.). Powstał również Kanon Krajoznawczy Polski , którego celem - jak odznak wymienionych powyżej - jest popularyzacja krajoznawstwa. Obie te inicjatywy są wspierane przez Regionalne Pracownie Krajoznawcze PTTK.

Przypisy

Zobacz też

• PTTK Odznaki Krajoznawcze Polski - regulamin