Wyłuszczone podczas zabiegu miomektomii mięśniaki macicy
Mięśniak macicy (
łac.
myoma, plur.myomata uteri) – łagodny
guz
nazywany również
włókniakiem
macicy
, histologicznie
mięśniak gładkokomórkowy
(leiomyoma). Mięśniaki powstają z tkanki mięśniowej macicy i rozwijają się w jej trzonie. Występują pojedynczo albo w grupie. Mięśniaki są najczęstszymi nowotworami niezłośliwymi macicy.
Podział i lokalizacja
- mięśniak podsurowiczy (podsurowicówkowy)- łac. myoma subserosum
- mięśniak śródścienny (intramuralny)- łac. myoma intramuralis
- mięśniak podśluzówkowy (submukozalny)- - łac. myoma submucosum
- mięśniak uszypułowany => może przechodzić w mięśniak rodzący się (łac. myoma nascens)
- mięśniak szyjkowy - łac. myoma cervicalis
- mięśniak międzywięzadłowy (międzyblaszkowy)
W 90% przypadków mięśniaki są mnogie; w 90% występują w
trzonie macicy
. Najczęstsze są mięśniaki śródścienne, mięśniaki uszypułowane, szyjkowe i międzywięzadłowe są rzadkie.
Objawy i przebieg
Najczęściej bezobjawowe. Duże i mnogie mięśniaki objawiają się: powiększeniem brzucha, obfitymi i długotrwałymi
miesiączkami
,
zaparciami
, przewlekłymi bólami krzyża, częstym oddawaniem moczu (jeśli mięśniak jest duży i powoduje ucisk na
pęcherz moczowy
),
bolesnym współżyciem
, trudnościami w zajściu w
ciążę
,
poronieniami
. Najczęściej pojawiają się w wieku 35–45 lat, rzadko w okresie dojrzewania i po menopauzie. Sprzyjają im zaburzenia hormonalne i skłonności genetyczne
Ryzyko transformacji złośliwej mięśniaka do mięsaka gładkokomórkowego (leiomyosarcoma) jest niewielkie, szacuje się je na 0,1–0,8%.
Etiologia
Przyczyna powstania mięśniaka macicy nie jest do końca znana, jednak na wzrost stymulująco działają
estrogeny
.
Rozpoznanie
Rozpoznanie opiera się na wywiadzie, badaniu ginekologicznym i wyniku badania USG.
Leczenie
Metodą z wyboru leczenia objawowych mięśniaków macicy jest ich wyłuszczenie (
miomektomia
). W przypadku dużych mięśniaków zastosowanie znajdują
analogi gonadoliberyny
, zmniejszające masę guza i ograniczające jego ukrwienie.
Przyjmuje się, że do leczenia laparoskopowego kwalifikują się pacjentki z niewielką liczbą mięśniaków (do 3), których średnica nie przekracza 10 cm.
Bibliografia
- Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, ss. 810, 839-840, 945. 83-200-3082-X.