Mieczysław Szerer (ur.
19 kwietnia
1884
w
Krakowie
, zm.
30 października
1981
w
Warszawie
) – polski prawnik socjolog i publicysta, specjalista z zakresu
prawa karnego
.
Biografia
Od 1927 dyrektor departamentu w ministerstwie Wyznań i Oświecenia Publicznego. W latach 1933–1939 pracował jako adwokat w
Warszawie
. W okresie
II wojny światowej
znalazł się na emigracji. Z ramienia
Stronnictwa Demokratycznego
był członkiem
Rady Narodowej
[1].
W latach 1945–1962 pracował jako sędzia
Sądu Najwyższego
. Członek Komisji Kodyfikacyjnej, opracował raport o nadużyciach Głównego Zarządu Informacji WP w procesach politycznych (1951–1952). Głównym problemem, który poruszał w wielu publikacjach, były gwarancje praw obywatelskich i zagadnienia praworządności w odniesieniu do niezawisłości sędziowskiej. Wydał książki: "Kara" (1910), "Socjologia wojny" (1916), "Idea narodowa w socjologii i polityce" (1922), "Sprawa urzędnicza w demokracji", "Śmiertelni bogowie. Rzecz o demokracji i dyktaturze" (1939), "Po wojnie Karanie a humanizm", "Społeczeństwo wobec przestępcy", "Kultura i prawo".
Przypisy
- ↑
Andrzej Friszke
, Druga Wielka Emigracja 1945–1990. T. 1. Życie polityczne emigracji, Warszawa 1999, s. 84
Źródła
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN