|
Paul von Rennenkampf
Paul von RennenkampfPaul von Rennenkampf (lub Pavel Karlovich Rennenkampf) (rosyj.: Фон Ренненкампф, Павел Карлович) (ur.
17 kwietnia
1854
w zamku Pankul koło
Rewla
w
Estonii
, zm.
1 kwietnia
1918
w
Taganrogu
) –
generał
kawalerii
armii Imperium Rosyjskiego
. Pochodził z rodziny niemieckiej, która przybyła w
XVI wieku
z
Westfalii
w rejon ówczesnych
Inflant
. Ukończył oficerską szkołę piechoty
junkrów
w
Helsinkach
(
1873
) oraz Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego (
1882
). Po ukończeniu akademii służył w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. 7 kwietnia 1890 w stopniu podpułkownika został szefem sztabu
twierdzy Osowiec
, a 7 kwietnia 1891 awansowany do stopnia pułkownika i przeniesony na szefa sztabu
14 DKaw
.[1] W
1900
został dowódcą brygady kawalerii. Uczestniczył w likwidacji
powstania bokserów
w
Chinach
. W czasie
wojny rosyjsko-japońskiej
(
1904
-
1905
) dowodził Zabajkalską Dywizją Kawalerii. Po wybuchu
rewolucji 1905 roku
w latach 1905-1907 jako dowódca oddziału karnego we wschodniej
Syberii
brał udział w likwidacji rewolucji. W
1910
został mianowany
generałem
kawalerii. W
1913
r. został dowódcą Wileńskiego Okręgu Wojskowego. Na początku
I wojny światowej
objął dowództwo rosyjskiej 1. Armii. W czasie tzw. Operacji Wschodnio-Pruskiej nie udzielił pomocy 2. Armii, co doprowadziło do jej rozbicia, a później we wrześniu 1914 r. rozbicia jego własnej 1. Armii. Podczas
bitwy pod Łodzią
w listopadzie 1914 r. w wyniku nieudolnych działań dowodzonej przez niego 1. Armii, niemieckiej Grupie gen. Scheffera udało się wyjść z okrążenia. Te błędy przypłacił zdjęciem ze stanowiska dowódcy armii (
6 października
1914
). Po dymisji przeprowadzono dochodzenie, które potwierdziło jego odpowiedzialność, prócz tego wykryto defraudację pieniędzy wojskowych. Dzięki poparciu
cara
nie był sądzony, jedynie został zmuszony do odejścia w stan spoczynku. Po
rewolucji lutowej 1917
był aresztowany i osadzony w
twierdzy pietropawłowskiej
. Rozpoczęło się przeciw niemu nowe dochodzenie prowadzone przez Nadzwyczajną Komisję Śledczą
Rządu Tymczasowego
. Po
rewolucji październikowej
został zwolniony z więzienia, wyjechał do
Taganrogu
, gdzie się ukrywał. Aresztowany
16 marca
1918
przez funkcjonariuszy
Czeka
. Odmówił wstąpienia do Armii Czerwonej. W końcu marca
Władimir Antonow-Owsiejenko
wydał rozkaz o jego rozstrzelaniu, wyrok wykonano w nocy
31 marca
1918
. Zobacz też
Bitwa pod Łodzią
Przypisy- ↑ dr Bogusław Perzyk: Twierdza Osowiec 1882 - 1915. Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka, 2004. . str. 54
Źródła- Bolszaja Sowietskaja Encykłpopedija, t. 22, str. 12, wyd. Moskwa 1975.
- K.A. Zalewskij Pierwaja Mirowaja Wojna. Prawiteli i wojennaczalniki. wyd. Moskwa 2000.
Inne hasła zawierające informacje o "Paul von Rennenkampf":
Oddychanie komórkowe
...
Tampere
...
Brno
...
XVI wiek
...
1972
...
Taryba
...
Elegia
...
Wittenberga
...
Pokój toruński 1411
...
Dezercja
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Paul von Rennenkampf":
056. Państwa Europy i ich mieszkańcy – część 1 (plansza 20)
...
056. Państwa Europy i ich mieszkańcy – część 1 (plansza 8)
...
056. Państwa Europy i ich mieszkańcy – część 1 (plansza 7)
...
|
|
|
|