II defenestracja praska (1618) wg Karela Svobody

Defenestracja praska ( łac. de fenestra - przez okno) – tak nazywane są trzy wydarzenia z historii Czech . W każdym przypadku doszło do wyrzucenia przez okno. Ten sposób uprawiania polityki nazywany jest żartobliwie more Bohemico.

• I Defenestracja Praska (30 lipca 1419) – została dokonana w czasie wojen husyckich , podczas sporu w Radzie Miasta, kiedy to zostało wyrzuconych przez okno ratusza praskiego siedmiu katolickich rajców .

• II Defenestracja Praska (23 maja 1618) – z okna Zamku Królewskiego na Hradczanach wyrzucono dwóch cesarskich namiestników - Jarosława Borzitę z Martinic i Wilhelma Slavatę - oraz ich sekretarza Fabriciusa. Doszło do tego z powodu wzburzenia przywódców czeskich protestantów dyskryminującą ich polityką cesarza Macieja . Pomimo upadku z wysokości kilkunastu metrów, urzędnikom nic się nie stało (katolicy uznali to za cud). Wyrzuceni zostali z sali jadalnej i podobno uratowała ich góra naturalnego kompostu , powstała z resztek jedzenia wyrzucanych przez to okno po ucztach. Opisane wydarzenie jest uważane za bezpośrednią przyczynę wojny trzydziestoletniej .

• III Defenestracja Praska (10 marca 1948) – śmierć ministra spraw zagranicznych Czechosłowacji Jana Masaryka , syna prezydenta Tomasza Masaryka , który wypadł z okna w niewyjaśnionych okolicznościach.