Sicco Leendert Mansholt (ur.
13 września
1908
r. w Ulrum,
Groningen
, zm.
30 czerwca
1995
w Wapserveen,
Drenthe
) –
holenderski
polityk,
Przewodniczący Komisji Europejskiej
(1972-1973) oraz
Europejski Komisarz ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi
(1958-1972).
Życiorys
Mansholt pochodził z zamieszkałej w prowincji Groningen
chłopskiej
rodziny o tradycjach
socjalistycznych
. Zarówno jego ojciec jak i dziadek byli stronnikami socjalistów, takich jak
Multatuli
,
Domela Nieuwenhuis
oraz Troelstra. Jego ojciec, Lambertus H. Mansholt był delegatem Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej (
nid.
Sociaal Democratische Arbeiders Partij, SDAP) w izbie prowincji Groeningen. Matka Wabien Andreae – córka sędziego w
Heerenveen
, była jedną z pierwszych kobiet studiujących nauki polityczne. Organizowała mityngi polityczne dla innych kobiet, zazwyczaj w ich własnych domach. Mansholt uczęszczał do szkoły drugorzędnej "Hogere Burgerschool" w Groningen, a następnie przeniósł się do Deventer, gdzie w Szkole Rolnictwa Tropikalnego uczył się jak uprawiać
tytoń
.
Później wyjechał na
Jawę
w
Holenderskich Indiach Wschodnich
(obecnie
Indonezja
), gdzie zaczął pracować na plantacji
herbaty
. Niezadowolony z systemu kolonialnego powrócił do
Holandii
w 1936. Chciał zostać
farmerem
i przeniósł się do Wieringermeer, na zmeliorowany w 1937
polder
. Tam założył swoją farmę.
Następnie jako sekretarz lokalny partii został członkiem Sociaal Democratische Arbeiders Partij (SDAP). Piastował kilka funkcji publicznych z jej ramienia w Wieringermeer, wliczając w to posadę
burmistrza
. W okresie
II wojny światowej
aktywny uczestnik
holenderskiego ruchu oporu
. Pomagał ukrywać się ludziom będącym w niebezpieczeństwie oraz organizował potajemną pomoc żywnościową dla zachodnich prowincji. Bezpośrednio po wojnie w czerwcu 1945 socjalistyczny premier Schermerhorn z ramienia
Partii Pracy
(PvdA) zaproponował mu objęcie gabinetu Ministra Rolnictwa, Rybołówstwa oraz Dystrybucji Żywności. Został najmłodszym ministrem rządu, mając w tym czasie 36 lat.
Był członkiem sześciu gabinetów: Schermerhorn-Dreesa w 1945; Beela w 1946; Drees-Vana Schaika w 1948, a także następnych trzech Dreesa: 1951, 1952 i 1956. W 1958 został jednym z Komisarzy Europejskich nowej
Komisji Europejskiej
. Był Komisarzem ds. Rolnictwa, modernizacji europejskiego rolnictwa oraz wiceprezydentem organizacji. Prezydentem Komisji Europejskiej został w 22 marca 1972 (
Komisja Mansholta
) i pełnił tę funkcję do 5 stycznia 1973. Znajdował się w tym okresie pod silnym wpływem
Klubu Rzymskiego
data:09-06[].
Żonę, Henny J. Postel poślubił w 1938, mieli dwóch synów i dwie córki. Ostatnie lata swojego życia Mansholt spędził na starej, zabytkowej farmie położonej w wiosce Wapserveen, w prowincji Drenthe (płn-wsch
Holandia
). Zarówno on jak i jego córka Lideke, mająca wtedy 53 lata, zmarli w 1995.
Ciekawostki
W 1954 parlamentarna debata nad budżetem Departamentu Rolnictwa została przełożona: minister brał w tym czasie udział w
Elfstedentocht
– 200 km łyżwiarskim Wyścigu Jedenastu Miast. Przebył ten dystans w swoim życiu dwukrotnie.