Katastrofa w Swierdłowsku |
Kraj |
ZSRR
|
Miejsce |
Swierdłowsk
|
Rodzaj katastrofy |
Skażenie
|
Data | marzec\kwiecień
1979
|
Ofiary śmiertelne | ok. 105 osób |
|
|
Katastrofa w Swierdłowsku (dzis.
Jekaterynburg
) –
wypadek
na przełomie marca i kwietnia
1979
w zakładzie opracowującym, produkującym i magazynującym
broń biologiczną
pod oficjalną nazwą Instytutu Problemów Techniki Wojskowej w Swierdłowsku.
Do katastrofy doszło w kompleksie dziewiętnastym na nocnej zmianie w wyniku przeoczenia notki o potrzebie założenia nowego filtru w wyniku czego z fabryki wydostały się
przetrwalniki
laseczek wąglika (Bacillus anthracis) oznaczanego jako "836".
Zakażeniu
ulegli głównie pracownicy nocnej zmiany innych zakładów, m.in. cała załoga położonego naprzeciwko zakładu ceramicznego.
U zainfekowanych wystąpiły objawy płucnej postaci
wąglika
, a większa część chorujących zmarła. Liczbę ofiar zwiększył nakaz władz terytorialnych (ściślej I Sekretarza Swierdłowskiego Komitetu Obwodowego
Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego
–
B. Jelcyna
) spryskania dróg, dachów itd. wodą, co zwiększyło "mobilność" patogenu (pacjenci zaczęli chorować na postać skórną) i wydłużyło czas trwania
epidemii
o miesiąc.
Wypadek został całkowicie zatajony przed
opinią publiczną
, a jak twierdzi
Ken Alibek
,
KGB
zlecono ochronę tajemnicy. Z tego też powodu ciężka do ustalenia obecnie pozostaje dzienna data katastrofy, jak i liczba ofiar.
Jak podaje w swojej książce K. Alibek zachodni naukowcy datowali wypadek na
3
lub
4 kwietnia
, zaś jego kolega naukowiec przebywający w czasie katastrofy w Swierdłowsku na piątek
30 marca
. Sugeruje on, że to właśnie koniec tygodnia mógł być przyczyną roztargnienia i nie dopilnowania notatek w dzienniku z zapiskami techników.
Władze
Związku Sowieckiego
utrzymywały, że zakaziło się 96 osób, z czego 66 zmarło. Twierdzili także, że do infekcji doszło w wyniku spożywania skażonej żywności (mięsa od chorujących na wąglik zwierząt) – jednak takie praktyki nie wywołują postaci płucnej. Naukowcy z Instytutu informowali o 105 osobach zmarłych na wąglik, czego nigdy nie potwierdzono.
Zachodnia prasa donosiła o wypadku już w listopadzie 1979, jednak największe zainteresowanie tragedią wynikło z opublikowania książki Biohazard.
Literatura
-
Alibek Ken
, Hadelman Stephen: Biohazard, str. 63-75, Warszawa, Prószyński i S-ka, 2000
-
Wiedza i Życie nr 3, rok 1999, śródtytuł "Żywe Poligony"