Zdjęcie rentgenowskie dłoni żony
Röntgena
wykonane przez niego samego w
1896
roku.
Zdjęcie rentgenowskie - jedno z podstawowych badań diagnostycznych w
medycynie
polegające na rejestracji obrazu powstającego podczas prześwietlenia wiązką
promieniowania rentgenowskiego
organów badanego. Ze względu na bardzo dużą przenikliwość promieniowanie rentgenowskie częściowo przechodzi przez ciało pacjenta, a następnie przez
błonę fotograficzną
, gdzie jest rejestrowane w postaci obrazu (tam gdzie promieniowanie nie zostanie całkowicie pochłonięte po przejściu przez pacjenta spowoduje zaczernienie błony fotograficznej, im mniej pochłoniętego promieniowania tym większe zaczernienie).
Błona fotograficzna używana do zdjęć RTG jest mało czuła na promieniowanie Rentgena, dlatego za błoną w kasecie rentgenowskiej umieszczony jest ekran fluorescencyjny, w którym pod wpływem promieniowania rentgenowskiego powstaje światło widzialne, co wzmacnia kontrast zdjęcia.
W początkach radiografii zamiast błony fotograficznej używano - podobnie jak w fotografii - szklanych płytek pokrytych światłoczułymi związkami srebra - stąd potoczna (choć niepoprawna obecnie) nazwa "klisza".
Powstające w ten sposób zdjęcie jest
negatywem
. Zdjęcie obok jest
pozytywem
zrobionym ze zdjęcia rentgenowskiego.
Zobacz też