Eskwilin (
łac.
Esquilinus mons) – jedno z siedmiu
wzgórz
rzymskich
, położone w środkowo-wschodniej części miasta pomiędzy wzgórzami
Wiminał
i
Celius
.
W starożytności znajdowały się na nim osady latyńskie. Później, w okresie republiki był zamieszkany przez ubogą ludność rzymską. Na początku okresu cesarstwa Eskwilin włączono w obręb miasta. Wtedy powstały ogrody
Mecenasa
. Wybudowano wiele budowli: Portyk Liwii, Złoty Dom
Nerona
,
termy
, łuk,
akwedukty
.
Na Eskwilinie podczas wykopalisk znaleziono cenne dzieła sztuki: posąg Augusta jako pontifeksa,
grupę Laokoona
, Wenus Kallipygos, chłopca z gęsią oraz posąg Wenus Eskwilińskiej.
Obecnie na wzgórzu znajdują się:
bazylika Matki Bożej Większej
(połowa IV w. – połowa XVIII w.),
bazylika św. Piotra w okowach
(San Pietro in Vincoli) (połowa V w. – koniec XV w.), San Martino al Monti.