Legia Naddunajska
Historia
Państwo	Republika Batawska I Republika Francuska
Sformowanie	8 września 1799
Rozformowanie	1802
Dowódcy
Pierwszy	Karol Otto Kniaziewicz
Ostatni	Władysław Franciszek Jabłonowski
Działania zbrojne
Wojny napoleońskie
Organizacja
Rodzaj wojsk	Piechota , kawaleria
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe

Legia Naddunajska – to polska formacja wojskowa utworzona w dniu 8 września 1799 roku w Republice Batawskiej (obecna Holandia ) z byłych żołnierzy armii austriackiej - (Polaków), którzy dostali się do niewoli francuskiej lub zbiegli z szeregów wojsk austriackich.

Karol Otto Kniaziewicz

Legia składała się z 4 batalionów piechoty, 4 szwadronów jazdy i kompanii lekkiej artylerii - łącznie 5970 żołnierzy. Początkowo oddziałami Legii Naddunajskiej dowodził generał Karol Otto Kniaziewicz .

Legioniści walczyli w latach 1800 - 1801 przeciw armii austriackiej (reńskiej). Pomogli odnieść zwycięstwo w bitwie pod Marengo i pod Hohenlinden . Po pokoju w Lunéville legia skierowana została do Włoch . Wielu legionistów, łącznie z Kniaziewiczem, podało się do dymisji, wyrażając tym swój protest przeciwko pominięciu sprawy polskiej w układach pokojowych z Austrią.

Po podaniu się do dymisji generała Kniaziewicza i odejściu części legionistów, legia przeformowana została w 3 półbrygadę polską, a następnie w 113 półbrygadę francuską.

Półbrygadę pod dowództwem generała Władysława Franciszka Jabłonowskiego wysłano w 1801 na San Domingo ( Haiti ), gdzie zostali zdziesiątkowani przez choroby tropikalne i walki z miejscową ludnością, sprzeciwiającą się francuskiemu panowaniu. Legia Naddunajska przestała istnieć w roku 1802 .

Zobacz też

• Legia Nadwiślańska
• Legiony Polskie we Włoszech

Literatura

• Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2