Krwawy tydzień
Krwawy tydzieńWalki na cmentarzu Pére Lachaise 27 - 28 maja Krwawy tydzień - okres między
21
a
28 maja
1871
roku, w którym wojska wierne rządowi (wersalczycy) krwawo stłumiły
Komunę Paryską
. Przebieg walk21 maja -
Gwardzista narodowy
nazwiskiem Ducatel otworzył wojskom wersalskim przejście przez bramę
Saint-Cloud
. Wydarzenie to pozostało niezauważone przez
Radę Komuny
, która była zajęta organizacją festynów dla mieszkańców miasta w celu podniesienia ich morale oraz sądem nad byłym dowódcą wojskowym Cluseretem. Apele
Jarosława Dąbrowskiego
o wzmocnienie obrony lewego brzegu nie odnoszą sukcesu. Wersalczycy, obawiając się, że miasto zostało ufortyfikowane, początkowo obawiają się zagłębić dalej do
Paryża
. Zajmują jedynie wioski Auteuil i Passy, rozstrzeliwując stacjonujących tam gwardzistów.
22 maja Barykada przy kościele Sainte Madeleine - Wersalczycy zdobywają XV i XVI okręg paryski oraz kontrolę nad bramami Auteuil, Passy, Versailles i Sèvres. Delegat ds. wojny
Charles Delescluze
poinformował mieszkańców miasta o ofensywie wojsk rządowych. Rozpoczął się ostrzał miasta z dział dalekiego zasięgu. Nie udało się wdrożyć jednolitego planu obrony, komunardzi zaczęli spontanicznie wznosić barykady w swoich dzielnicach. Ufortyfikowane w ten sposób zostały przedmieścia
Montmartre
, Świętego Antoniego, Clichy, Batignolles. Wojska pruskie, formalnie neutralne, umożliwiają wersalczykom przegrupowanie części wojsk i atak od północy, tj. od okupowanej przez nie strefy. Wieczorem wersalczycy przejmują
Dworzec Saint-Lazare
,
Pałac Elizejski
oraz szkołę wojskową, jeden z arsenałów komunardów. Kilkaset pojmanych komunardów zostaje zmasakrowanych w koszarach na ulicy Babylone. Trwają masowe egzekucje.
23 maja - Rada Komuny bez powodzenia apeluje do żołnierzy wersalskich o złożenie broni. Wersalczycy zdobywają Batignolles, faktycznie bez walki z powodu braku dowództwa pada Montmartre. Broni się Butte-aux-Cailles,
Panteon
,
Dzielnica Łacińska
, Dworzec Wschodni, dzielnice centralne i wschodnie. Montmartre staje się areną masowych egzekucji schwytanych komunardów. Po południu w ręce wersalczyków wpada
Opéra Garnier
i
kościół Sainte Madeleine
. Zaczynają się wielkie pożary w dzielnicach centralnych, płonie
Pałac Tuileries
.
24 maja - Rada Komuny porzuca gmach ratusza i podpala go. Nowe pożary wybuchają także na lewym brzegu Sekwany oraz w gmachu prefektury policji Châtelet. Wersalczycy zdobywają
Palais-Royal
, Bank Francuski i
kościół Notre Dame des Champs
razem z okolicznymi dzielnicami. Wieczorem w ręce wojska wpada Dzielnica Łacińska, gdzie w publicznej egzekucji rozstrzelanych zostaje dalsze 700 osób. Trwają rozstrzeliwania na Montmartre. Komunardzi utrzymują jeszcze okręgi XI, XII, XIX, XX oraz przyczółki w III, V i XIII. Na ulicy Saint Jacques rozstrzeliwują pierwszą grupę zakładników z
arcybiskupem Paryża
. Ginie
Raoul Rigault
.
25 maja - Egzekucja drugiej grupy (14 osób, w tym pięciu zakonników) zakładników w forcie Bicêtre. Zażarte walki o plac du Château d'Eau i o Butte-aux-Cailles, nie przynoszą rozstrzygnięcia. Na barykadzie ginie Charles Delescluze. Stan posiadania obu stron nie zmienia się.
26 maja Tablica na Murze Sfederowanych poświęcona pamięci komunardów - Upadek Panteonu i masakra jego obrońców, a w kilka godzin później analogiczna sytuacja na Przedmieściu Św. Antoniego. W odpowiedzi wzburzony tłum masakruje trzecią grupę zakładników w willi na ulicy Haxo, mimo protestów
Eugène Varlina
. Komunardzi mają w posiadaniu już tylko kwadrat wyznaczony
kanałem Saint-Martin
, Villette, kanałem Ourcq, ulicą Faubourg Saint-Antoine i drogą na
Vincennes
. Zacięte walki toczą się w robotniczym Belleville.
27 maja - Wersalczycy podpalają Belleville, mimo tego zażarte walki na barykadach trwają. Bój na białą broń na
cmentarzu Pére-Lachaise
. 147 osób zostaje rozstrzelanych pod Murem Sfederowanych.
28 maja - Dalszy ciąg walk w Belleville i na Pére-Lachaise. Po południu pada ostatnia barykada (ul. Ramponneau). Ginie
Eugène Varlin
.
29 maja Bilans ofiarRozstrzelani komunardzi w trumnach Represje przeciwko Komunie Paryskiej okazały się największymi represjami politycznymi w historii dziewiętnastowiecznej
Francji
. Specjalne rozporządzenia rządu
Thiersa
obligowały żołnierzy pierwszej linii atakujących do zabijania jak największej liczby walczących komunardów na miejscu, zaś drugą linię - do przeszukiwania wszelkich potencjalnych kryjówek. Nakazywano im również sprawdzanie wszelkich złożonych wcześniej i w trakcie walk doniesień na "osoby potencjalnie niebezpieczne". Nie jest możliwe stuprocentowe ustalenie ilości ofiar doraźnych egzekucji. Miasto otrzymało rachunek na co najmniej 17 tysięcy indywidualnych pogrzebów komunardów, jednak liczba ta nie uwzględnia zabitych przez plutony egzekucyjne urzędujące regularnie w Szkole Wojskowej, parku Monceau, ruinach prefektury Chatelet, w koszarach Lobau i na cmentarzu Montparnasse. We wspomnieniach wersalczyków jest też mowa o wykorzystywaniu
mitraliez
do egzekucji w celu zaoszczędzenia na czasie. Należy stwierdzić, że masowe groby komunardów były odnajdywane jeszcze w kilkadziesiąt lat po Krwawym Tygodniu. Wskazanie liczby ofiar w granicach 30 tysięcy jest zatem całkowicie uprawnione. Niewiele lepszy los spotkał tych, którzy nie zostali rozstrzelani na miejscu. Większość jeńców została odprowadzona do
Wersalu
i zamknięta w forcie Satory. Zagraniczni obserwatorzy wydarzeń w Paryżu, w tym korespondenci prasowi, opisywali szeroko z oburzeniem ich traktowanie - w czasie samego marszu blisko 400 osób zostało przypadkowo wybranych z tłumu i rozstrzelanych, zaś pozostali w trakcie marszu byli bici i szykanowani nie tylko przez eskortę, ale i przez mieszkańców eleganckich dzielnicy, przez które przeciągała kolumna jeńców. W samym forcie więźniów stłoczono na kilkakrotnie zbyt małej powierzchni, w warunkach urągających wszelkiej higienie, gdzie szybko zaczęły rozwijać się epidemie. Według raportu generała Apperta łącznie aresztowano - w czasie walk i na podstawie donosów - 43 522 osoby, w tym 819 kobiet i 538 osób niepełnoletnich. Z tej liczby około 7 700 osób zostało uwięzionych przez pomyłkę i szybko wypuszczonych. Wszystkich pozostałych czekał sąd wojskowy. Strona wersalska straciła w walkach 877 zabitych, komunardzi rozstrzelali ponadto 50 zakładników.
Inne hasła zawierające informacje o "Krwawy tydzień":
Iwan IV Groźny
...
Akcja (prawo)
...
Maciej Słomczyński
...
Niedokrwistość Addisona-Biermera
...
Adolf Hitler
...
Stepan Bandera
...
1983
...
Dwutygodnik
...
Szczecińska Lista Przebojów
...
Lista Przebojów Programu Trzeciego
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Krwawy tydzień":
11 LISTOPADA (plansza 1)
...
Future Perfect Continuous (plansza 13)
...
Past Simple (plansza 2)
...
|