Adrianus Petit Coclico, Coclicus (ur. ok.
1499
na terenie
Flandrii
– zm. ok.
1562
w
Kopenhadze
) –
niderlandzki
kompozytor, śpiewak i teoretyk muzyki.
Jako muzyk służył w
Paryżu
na dworze króla Francji, a także w
Rzymie
w kapeli papieskiej
Pawła III
. Ze względu na przejście na
protestantyzm
został poddany represjom (prawdopodobnie przebywał w więzieniu papieskim) i musiał opuścić Rzym. Wiele podróżował po Europie – w
1545
przebywał w
Wittenberdze
, w
1546
we
Frankfurcie nad Odrą
a w
1547
trafił do
Szczecina
.
W Szczecinie Coclico zamierzał uzyskać posadę w
Pedagogium Szczecińskim
i skierował do ówczesnego księcia szczecińskiego
Barnima IX (XI) Pobożnego
list w tej sprawie, datowany na
4 lipca
1547
[1]. Zapewne zależało mu na stanowisku kantora Pedagogium, ale pozostaje niejasne, czy takie stanowisko otrzymał (mogło być już obsadzone). Prawdopodobnie po kilku miesiącach pracy w Szczecinie Coclico wyjechał do
Królewca
. W roku
1552
wyjechał do
Norymbergi
, stamtąd do
Wismaru
, by wreszcie osiąść w Kopenhadze.
Jako kompozytor był Coclico przedstawicielem szkoły flamandzkiej – prawdopodobne jest, że był uczniem
Josquina des Prés
. Był człowiekiem wykształconym, znał łacinę i nauki wyzwolone, pisał muzyczne traktaty teoretyczne. Komponował głównie wielogłosowe
motety
.
Przypisy
- ↑ Kompozytorzy szczecińscy, t. I pod red. Eugeniusza Kusa, Mikołaja Szczęsnego i Edwarda Włodarczyka, s.59, Szczecin 2003,
Linki zewnętrzne
Adrianus Petit Coclico w ChoralWiki