Deklaracja Niepodległości Izraela
Deklaracja Niepodległości Izraela (
hebr.
הכרזת העצמאות) –
akt prawny
głoszący powstanie państwa
Izrael
na części terytoriów
Mandatu Palestyny
.
Deklaracja została ogłoszona i odczytana przez
Dawida Ben-Guriona
14 maja
1948
o godzinie 16.00 na posiedzeniu Rady Ludowej (Mo'ecet Ha-Am) w
Tel Awiwie
.
Tekst Deklaracji
Naród
żydowski
powstawał w
Ziemi Izraela
. Tutaj ukształtowała się jego duchowa, religijna i państwowa tożsamość. Tutaj po raz pierwszy stworzył on
państwo
. Tutaj stworzył skarby kultury ogólnoludzkiej i przekazał całemu światu wieczną
Księgę nad księgami
.
A później, gdy siłą wygnano naród z jego ziemi,
Żydzi
zachowali z nią łączność i nigdy nie przestawali się
modlić
i mieć nadzieję na to, że do niej powrócą i że odtworzą w niej swoją polityczną wolność.
Kierowani tym
historycznym
i
tradycyjnym
przywiązaniem,
Żydzi
w każdym pokoleniu dążyli do tego, by powrócić do swojej dawnej ojczyzny. W ostatnich dekadach zaczęli powracać masowo. Pionierzy [mapilim] i obrońcy, spowodowali, że zakwitła
pustynia
, przywrócili do życia
język hebrajski
, zbudowali
wsie
i
miasta
, stworzyli kwitnącą społeczność, która kontroluje swoją
ekonomię
i
kulturę
. Zbudowali społeczność, która kocha pokój, ale wie, jak się bronić. Która przynosi innym błogosławieństwo postępu i pragnie niezależnego bytu narodowego.
W roku 5657 (
1897
), wezwany przez duchowego ojca Państwa Żydowskiego -
Theodora Herzla
, zebrał się Pierwszy Kongres Syjonistyczny i ogłosił prawo narodu żydowskiego do narodowego odrodzenia w swojej własnej ojczyźnie.
Prawo to zostało uznane w
Deklaracji Balfoura
,
2 listopada
1917
roku i potwierdzona przez mandat
Ligi Narodów
, który dawał, w szczególności, międzynarodową sankcję dla historycznej łączności pomiędzy narodem
żydowskim
a
Ziemią Izraela
oraz prawo żydowskiego narodu do odbudowania swego Narodowego Domu.
Katastrofa, która niedawno spadła na naród żydowski - mord milionów Żydów w
Europie
- była kolejnym wyrazistym potwierdzeniem konieczności rychłego rozwiązania problemu bezdomności narodu poprzez odbudowanie w Erec Israel państwa żydowskiego. Państwa, które otworzyłoby swoje bramy szeroko dla każdego Żyda, a narodowi przydałoby status uznanego członka społeczności narodów.
Żydzi ocaleni z holocaustu w Europie, Żydzi z innych części świata napływali do
Ziemi Izraela
, niezrażeni trudnościami, ograniczeniami i niebezpieczeństwami. Nigdy nie zaprzestali głosić i potwierdzać prawa do życia w godności, wolności i uczciwego trudu w swojej ojczyźnie.
Podczas
II wojny światowej
,
żydowska
społeczność tego kraju wniosła swój udział do walki toczonej przez kochające pokój i wolność narody z siłami
nazistowskimi
. Krew jej żołnierzy i wojenny wysiłek dało jej miejsce pomiędzy tymi, którzy utworzyli
Narody Zjednoczone
.
29 listopada
1947
roku Zgromadzenie Ogólne
Narodów Zjednoczonych
przyjęło rezolucję wzywającą do ustanowienia państwa żydowskiego w
Ziemi Izraela
. Zgromadzenie Ogólne domagało się od mieszkańców
Ziemi Izraela
, by podjęli kroki niezbędne dla implementacji tej rezolucji. To uznanie prawa narodu żydowskiego do ustanowienia swojego państwa jest NIEODWOŁALNE (IRREVOCABLE).
To prawo jest naturalnym prawem narodu żydowskiego do bycia panami własnego losu, jak inne narody, w swoim suwerennym państwie.
Dlatego też, my, członkowie Rady Narodowej, przedstawiciele społeczności żydowskiej w
Ziemi Izraela
i ruchu
syjonistycznego
, zebraliśmy się tu dziś w dzień wygaśnięcia
Mandatu
Brytyjskiego
nad
Ziemią Izraela
. Na mocy naturalnego i historycznego prawa oraz na mocy rezolucji Zgromadzenia Ogólnego
Narodów Zjednoczonych
, niniejszym ogłaszamy powstanie Państwa Żydowskiego w
Ziemi Izraela
, które znane będzie jako
Państwo
Izrael
.
Ogłaszamy, że z chwilą wygaśnięcia
mandatu
w dniu dzisiejszym, wieczorem 6 ijar 5708 (
15 maja
1948
), do ustanowienia wybranych w zgodzie z konstytucją przyjętą do dnia
1 października
1948
władz państwa, Rada Narodowa pełnić będzie funkcję Tymczasowej Rady Państwa, a jej organ wykonawczy, Rząd Narodowy, będzie Tymczasowym Rządem Państwa Żydowskiego, zwanego
Izraelem
.
Państwo
Izrael
otwarte będzie dla
żydowskiej
imigracji
z Diaspory i będzie wspierać rozwój kraju dla pożytku wszystkich jego mieszkańców. Zbudowane będzie na podstawach wolności, sprawiedliwości i pokoju - tak jak je widzieli prorocy Izraela. Państwo żydowskie zapewni wszystkim swoim mieszkańcom równość społeczną i polityczne prawa niezależnie od wyznania, rasy i płci. Gwarantować będzie wolność wyznania, sumienia, słowa, edukacji i kultury. Chronić będzie miejsca święte wszystkich religii i będzie postępować zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych.
Państwo Izrael jest gotowe do współpracy z przedstawicielami
Narodów Zjednoczonych
we wprowadzaniu w życie rezolucji z dnia
29 listopada
1947
roku oraz podejmie kroki mające na celu ekonomiczne zjednoczenie
Ziemi Izraela
.
Zwracamy się do
Narodów Zjednoczonych
z wezwaniem o pomoc dla narodu
żydowskiego
w odbudowie swego Państwa i o przyjęcie Państwa
Izrael
w poczet wspólnoty narodów.
Wzywamy - w samym centrum wymierzonej w nas napaści -
arabskich
mieszkańców Państwa
Izrael
do zachowania pokoju i współpracy w tworzeniu państwa na podstawie pełnego i równego obywatelstwa i należnej reprezentacji w jego tymczasowych i trwałych instytucjach.
Wyciągamy przyjazną dłoń do wszystkich sąsiadujących z nami państw i ich narodów oferując pokój i zgodne sąsiedztwo. Zwracamy się z wezwaniem do ustanowienia więzów współpracy z niezależnym narodem żydowskim zamieszkałym na swojej ziemi. Państwo
Izrael
gotowe jest wziąć udział we wspólnym wysiłku rozwoju całego
Bliskiego Wschodu
.
Wzywamy cały naród żydowski w Diasporze, by zjednoczył się poprzez imigrację i odbudowę z Państwem Izrael i stał u jego boku w dziele odbudowy i realizacji odwiecznego marzenia całych pokoleń - odrodzenia Państwa Izraela.
Z całą ufnością w Opoce Izraela, podpisujemy się własnoręcznie pod tą deklaracją przyjętą na sesji Tymczasowej Rady Państwa, na ziemi ojczystej, w mieście Tel-Awiwie, w ten szabat, piątego dnia miesiąca Ijar 5708 roku (
14 maja
1948
roku). [1]
Dokument podpisali
-
Dawid Ben Gurion
- Daniel Auster - zastępca burmistrza
Jerozolimy
.
-
Icchak Ben-Zwi
- prezydent Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Mordechai Bentov - dziennikarz, członek
Agencji Żydowskiej
.
- Elijahu Berligne - członek Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Fritz Bernstein - dyrektor departamentu ekonomicznego
Agencji Żydowskiej
.
- Rachel Cohen-Kagan - dyrektor departamentu socjalnego Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Elijahu Dobkin - dyrektor egzekutywy
Agencji Żydowskiej
.
- Rabin Jehuda Leib Fishman - lider religijnego
Syjonizmu
.
- Rabin Wolf Gold - dyrektor departamentu rozwoju Jerozolimy
Agencji Żydowskiej
.
- Meir Grabowski -
Syjonista
, członek lewicowej partii Mapai.
- Dr Abraham Granowski - dyrektor
Żydowskiego Funduszu Narodowego
.
-
Icchak Gruenbaum
- członek Rady Ludowej (Moezet HaAm).
- Rabin Kalman Kahana - ultraortodoksyjny
rabin
, członek partii Agudat Israel.
- Eliezer Kaplan - członek egzekutywy
Agencji Żydowskiej
.
- Abraham Katznelson - członek Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Saadia Kobashi - członek Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Moshe Kolodny - dyrektor departamentu imigracji
Agencji Żydowskiej
.
- Rabin Icchak Meir Levin - ultraortodoksyjny
rabin
, członek partii Agudat Israel.
- Meir David Loewenstein - członek Rady Ludowej (Moezet HaAm).
- Zvi Luria - członek Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
-
Golda Meir
- dyrektor departamentu politycznego
Agencji Żydowskiej
.
- Nahum Nir - członek Rady Ludowej (Moezet HaAm).
- David Zvi Pinkas - członek Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Felix Rosenblueth - prawnik, członek partii Mapai.
- David Remez - członek Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Berl Repetur - członek Rady Ludowej (Moezet HaAm).
- Zvi Segal - wiceprezydent ruchu rewizjonistycznego
Syjonizmu
.
- Mordechai Shatner - członek Żydowskiej Rady Narodowej (Va'ad Haleumi).
- Ben-Zion Sternberg - polityk z nurtu rewizjonistycznego
Syjonizmu
.
- Behor Sheetrit - naczelny sędzia dystryktu
Lod
.
- Haim-Moshe Shapira - członek departamentu imigracji
Agencji Żydowskiej
.
-
Mosze Szarett
- prowadził negocjacje
ruchu syjonistycznego
z
brytyjskimi
władzami
mandatowymi
.
- Herzl Vardi - dziennikarz i polityk z nurtu rewizjonistycznego
Syjonizmu
.
-
Meir Vilner
- członek Palestyńskiej Partii Komunistycznej.
- Zerach Wahrhaftig - prawnik na
Uniwersytecie Hebrajskim
.
- Aharon Zisling - delegat
Agencji Żydowskiej
w
ONZ
Przypisy
Zobacz też
Linki zewnętrzne