Dzienniczek autorstwa św. Siostry Faustyny Kowalskiej ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia jest zapisem doświadczeń wewnętrznych Autorki. Faustyna ujawnia w nim swe przeżycia duchowe oraz głosi orędzie Miłosierdzia , które, jak dowodzi, przekazał jej Chrystus . Dzieło stanowi świadectwo egzystencji , zaliczane jest też do arcydzieł literatury mistycznej oraz do ważnych utworów literatury polskiej dwudziestolecia międzywojennego ^[].

Siostra Faustyna pisała Dzienniczek w Wilnie i Krakowie na polecenie, jak mówi tekst, Jezusa, potwierdzone przez jej spowiedników: bł. ks. Michała Sopoćkę i o. Józefa Andrasza SJ. Pierwsza notatka pochodzi z lipca 1934 roku, ostatnia datowana – z czerwca 1938 roku. Całe dzieło składa się z 6 zeszytów o różnej objętości oraz zeszytu zatytułowanego Moje przygotowanie do Komunii św.. Rękopis nie ma żadnych poprawek ani skreśleń, jedynie ołówkiem zostały podkreślone słowa Pana Jezusa, co w wydaniach książkowych zostało zaznaczone tłustym drukiem lub kursywą. Autograf Dzienniczka przechowywany jest w klasztorze Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na Łagiewnikach w Krakowie .

Pierwsze wydanie tego dzieła miało miejsce w 1981 roku. Wcześniej publikowane były niewielkie fragmenty w broszurach poświęconych nabożeństwu do Miłosierdzia Bożego w nowych formach, które Jezus przekazał Siostrze Faustynie^[]. Pierwszy maszynowy odpis Dzienniczka nie był dokładny, a z prywatnych odpisów zrobiono tłumaczenie na język włoski, w którym znalazły się błędy teologiczne^[]. To m.in. było powodem wydania przez Stolicę Apostolską w 1959 roku Notyfikacji zabraniającej szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego w formach przekazanych przez Siostrę Faustynę. Notyfikacja została odwołana 15 kwietnia 1978 roku za pontyfikatu Pawła VI.

Pierwsza krytyczna edycja całego Dzienniczka została przygotowana dla potrzeb procesu beatyfikacyjnego Faustyny i wydana w Rzymie w 1981 roku w 70. rocznicę pierwszego objawienia obrazu Jezusa Miłosiernego (22 lutego 1931), które rozpoczynało prorocką misję Apostołki Bożego Miłosierdzia.

Odbiór i popularność

Od czasu pierwszej edycji Dzienniczek stał się tekstem coraz szerzej znanym, komentowanym i badanym. Rozpatruje się go zarówno jako dzieło mistyczne , jak i na tle całej literatury i kultury polskiej. Pisany żywym i plastycznym stylem (Faustyna mimo braku wykształcenia ujawnia bogactwo polszczyzny i trafny "słuch" językowy) cieszy się ogromną popularnością, traktowany często głęboko osobiście: jako tekst dla pociechy i pokrzepienia duchowego. Od połowy lat 80. w Polsce ukazuje się co roku nowe wydanie Dzienniczka. Został on przetłumaczony na wiele języków, ostatnio także na koreański, maltański i rumuński. W 2008 r. "Gość Niedzielny" wyliczył, że Dzienniczek jest najczęściej tłumaczoną na świecie polską książką^[1].

Bibliografia

• Faustyna Kowalska: O Miłosierdziu Bożym. Wyjątki z "Dzienniczka" siostry Faustyny (ze Zgromadzenia Matki Boskiej Miłosierdzia). Paris, Księża Pallotyni, 1956.
• Faustyna Kowalska: Dzienniczek. Kraków 1981 i wydania następne – edycja krytyczna.
• Ludmiła Grygiel: Miłosierdzie Boże dla świata całego. Błogosławiona siostra Faustyna. Kraków 1993.
• Władysaw Kluz: Jezu, ufam Tobie. Siostra Maria Faustyna Kowalska. Kraków 1982.
• Posłanie Miłosierdzia Bożego. Red.: Siostry Jezusa Miłosiernego. Gorzów Wielkopolski 1983.
• Kazimierz Romaniuk: Biblijny traktat o miłosierdziu. Ząbki 2004, rozdział: Miłosierdzie w "Dzienniczku" św. Faustyny Kowalskiej.
• Kazimierz Szafraniec: Iskra. Życiorys siostry Marii Faustyny Kowalskiej. Poznań 1983.
• Stanisław Szymański: W służbie Bożego Miłosierdzia. Kraków 1983.
• Maria Winowska : Prawo do Miłosierdzia. Posłannictwo siostry Faustyny. Paryż 1974.
• Andrzej Witko: Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego według św. Faustyny Kowalskiej. Kraków 2004.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Pełny tekst "Dzienniczka" Św. Siostry Faustyny

Zobacz też

• Feliksa Kozłowska , Dzieło Wielkiego Miłosierdzia , Mariawityzm
• Miłosierdzie Boże