Góry Wschodnioserbskie (t. Rudawy Wschodnioserbskie, Karpaty Serbskie, Karpaty Bałkańskie;
serb.
Карпатско-балканске планине - Karpatsko-balkanske planine) -
pasmo
gór fałdowych na
Półwyspie Bałkańskim
, w centralnej
Serbii
.
Przynależność i granice Gór Wschodnioserbskich są różnie określane. Zalicza się je w całości lub w części do
Karpat
, do
Starej Płaniny
albo uznaje się je za samodzielny fragment łańcucha
alpidów
w Europie. Według dominujących ostatnio w polskiej geografii poglądów Góry Wschodnioserbskie należą do
Bałkanu
jako jego samodzielna część i rozciągają się od przełomu
Dunaju
w
Żelaznej Bramie
, gdzie graniczą z
Karpatami
, a doliną
Timoku
, która dzieli je od
Starej Płaniny
. Na zachodzie poprzez dolinę
Morawy
Góry Wschodnioserbskie graniczą z pasmami
hercyńskiego
Masywu Rodopskiego
.
Największe pasma Gór Wschodnioserbskich to Miroč, Homoljske planine, Deli Jovan, Krš, Beljanica (Sokolica, 1336 m n.p.m.) w części północnej oraz Kučaj, Samanjac, Rtanj (1560 m n.p.m.), Ozren, Svrljiške planine, Devica, Tupižnica w południowej.
Formy
krasowe
;
lasy
bukowe
; bogate
złoża
rud
miedzi
(
Bor
,
Majdanpek
),
żelaza
i
węgla
.