Leo Beenhakker (ur.
2 sierpnia
1942
roku w
Rotterdamie
) – były
holenderski
piłkarz
, a obecnie wolny trener piłkarski.
Jako piłkarz grywał w amatorskich klubach – Tediro Rotterdam, Xerxes Rotterdam oraz Zwart Witt 28. W połowie
lat 60.
rozpoczął karierę szkoleniową. Przez wiele lat był pierwszym asystentem
Rinusa Michelsa
,
trenera
reprezentacji Holandii
, a dwukrotnie – w latach
1985
-
86
i podczas
Mundialu 1990
– pełnił obowiązki selekcjonera Pomarańczowych. Pracował w
Europie
,
Azji
i
Ameryce Północnej
. Zdobył po trzy tytuły mistrza Holandii (dwa z
Ajaksem Amsterdam
i jeden z
Feyenoordem
) oraz
Hiszpanii
(wszystkie z
Realem Madryt
). Od
2004
do
2006
roku prowadził
drużynę narodową Trynidadu i Tobago
, którą, jako pierwszy szkoleniowiec w historii, wprowadził do finałów mistrzostw świata. Od
11 lipca
2006
roku do
17 września
2009
był
selekcjonerem
reprezentacji Polski
.
Kariera szkoleniowa
Dwukrotnie pełnił obowiązki selekcjonera
reprezentacji Holandii
. W latach
1985
-
1986
zastępował chorego
Rinusa Michelsa
i w tym czasie reprezentacja nie zakwalifikowała się na
Mundial w 1986
. W
1990
roku objął stery drużyny narodowej na kilka tygodni przed
mistrzostwami
, kiedy na wniosek zawodników zwolniono
Thijsa Libregtsa
. Prowadzona przez niego drużyna zdołała wyjść z grupy remisując kolejno z
Egiptem
,
Anglią
i
Irlandią
, by w 1/8 finału przegrać z
Niemcami
.
Osiągał sukcesy w
Realu Madryt
,
Ajaksie Amsterdam
oraz
Feyenoordzie Rotterdam
(gdzie w latach
1997
-
2000
był trenerem
Jerzego Dudka
i
Tomasza Rząsy
).
Przez krótki okres od listopada
1993
do lutego
1994
prowadził drużynę narodową
Arabii Saudyjskiej
.
W listopadzie
2005
roku po wygraniu dwumeczu barażowego z
Bahrajnem
wprowadził po raz pierwszy w historii
reprezentację Trynidadu i Tobago
do finałów
mistrzostw świata
. W
Niemczech
debiutant zdobył jeden punkt (0:0 ze
Szwecją
, 0:2 z
Anglią
i 0:2 z
Paragwajem
) i zajął ostatnie miejsce w grupie.
Po
Mundialu 2006
otrzymał propozycje prowadzenia drużyn narodowych
Arabii Saudyjskiej
,
Australii
,
Polski
oraz kilku zespołów z
ligi rosyjskiej
.
11 lipca
2006
objął stanowisko selekcjonera
reprezentacji Polski
. Był siódmym w historii zagranicznym selekcjonerem polskiej drużyny narodowej i pierwszym, który wywalczył z nią awans do
mistrzostw Europy
. Podczas turnieju finałowego w
Austrii
i
Szwajcarii
w
2008
prowadzona przez niego reprezentacja przegrała z
Niemcami
i
Chorwacją
oraz zremisowała z
Austrią
, kończąc udział w imprezie na fazie grupowej.
5 maja
2007
roku po rezygnacji
Erwina Koemana
tymczasowo pełnił obowiązki pierwszego trenera
Feyenoordu Rotterdam
.
13 lutego
2009
roku został technicznym konsultantem
Feyenoordu Rotterdam
. Zrobił to wbrew stanowisku prezesa PZPN
Grzegorza Laty
, który nie wyraził zgody na objęcie tej funkcji przez szkoleniowca[2][3].
Pracę selekcjonera reprezentacji Polski stracił
17 września
2009
[4].
Po odejściu jako trener reprezentacji Polski w 2009 r. został dyrektorem sportowym
Feyenoordu Rotterdam
.
Sukcesy szkoleniowe
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
Zobacz też