Jerzy I Glücksburg (ur.
24 grudnia
1845
w
Kopenhadze
,
Dania
, zm.
18 marca
1913
w
Salonikach
,
Grecja
) —
król Grecji
w latach
1863
-
1913
z dynastii
Glücksburgów
, bocznej linii
Oldenburgów
. Syn
króla Danii
-
Chrystiana IX Glücksburga
i
Luizy z Hesji-Kassel
.
Wyznaczony na króla przy poparciu
Wielkiej Brytanii
,
Francji
i
Rosji
, po zdetronizowaniu
Ottona I Wittelsbacha
w wyniku puczu wojskowego. Miał wpływ na formowanie się greckiej demokracji przez nadanie jej konstytucji. Pomimo początkowej niepopularności stał się monarchą popularnym i lubianym. Zamordowany w
Salonikach
przez Greka Schinasa.
Życie
Gdy poprzedni król
Otton I
po wybuchu powstania musiał opuścić Grecję, zaczęto szukać nowego władcy dla tego kraju. Spotkawszy się z odmową licznych książąt, Grecy zwrócili się ku synowi przyszłego króla
Danii
,
Chrystiana IX
- Wilhelmowi, księciu Szlezwiku-Holsztynu-Sonderburga-Glücksburga. Ani Wilhelm, ani jego ojciec nie wydawali się zainteresowani tą propozycją, ale stary król Danii,
Fryderyk VII
, dziad stryjeczny Wilhelma, grzmiał: "Jeśli mu tego nie nakażesz, rozstrzelam cię".
W roku
1863
zrozpaczony osiemnastoletni książę wyjechał do
Aten
, by objąć tam panowanie jako Jerzy I. Nowy król otrzymał w spadku skromne królestwo ze stoma tysiącami, żyjących w ubóstwie, mieszkańców, . Bieda była tak wielka, iż
Francja
,
Anglia
i
Rosja
złożyli się, by pożyczyć mu pieniądze na utrzymanie dworu.
Jerzy I, znajdując "siłę w miłości swego ludu" - jak lubił powtarzać - nie zniechęcił się i wyznaczył sobie cel: pragnął uczynić z Grecji modelowe królestwo. Miły w obejściu, lubiący i umiejący się bawić król wiódł proste życie w przygnębiającym pałacu w Atenach. Po kilku latach spędzonych w samotności, w
1867
r. poślubił wielką księżną
Olgę Konstantynownę
(
3 września
1851
-
18 czerwca
1926
). Para miała ośmioro dzieci:
Prostota stanowiła naczelną zasadę życiową króla, który w admiralskim mundurze lubił przechadzać się po ogrodzie lub po ulicach stolicy. Ostrożny i spokojny władca często podróżował również po
Europie
, by bronić interesów Grecji.
O ile jednak rządził krajem w sposób liberalny, o tyle w rodzinie postępował jak despota, np. nikomu z najbliższych nie wolno było bez jego pozwolenia opuścić Aten. Po pięćdziesięciu latach panowania pragnął wycofać się z życia publicznego i przygotowywał się do abdykacji na rzecz syna.
Rankiem
18 marca
1913
roku w
Salonikach
Jerzy I wyszedł z domu syna, eskortowany przez jednego tylko oficera, by jak zwykle wrócić pieszo do pałacu królewskiego. Tam został postrzelony przez anarchistę Schinasa. Umarł w mieście odebranym po bohaterskiej walce
Turkom
, dwa miesiące przed jubileuszem pięćdziesięciolecia panowania, będąc u szczytu sławy.