Gęstość minerału
Jest bardzo ważną cechą diagnostyczną; zależy od:
- składu chemicznego,
- porowatości,
- obecności defektów wewnętrznych – szczelin, pęknięć,
inkluzji
Gęstość względna minerału jest względną liczbą wskazującą, ile razy jest on cięższy lub lżejszy od tej samej ilości wody.
Gęstość bezwzględna tzw. masa właściwa – czyli stosunek masy do objętości (g/cm3).
Gęstość pozorna – = ciężar objętościowy (G/cm3) – wyraża stosunek masy do objętości wraz z zawartymi w minerale porami (pustkami).
Różnica między gęstością bezwzględną a gęstością pozorną jest miarą porowatości minerału.
Dokładne określenie gęstości wymaga specjalnych metod.
Pomiar gęstości przeprowadza się najczęściej przy użyciu wagi hydrostatycznej, której zasada działania opiera się na
prawie Archimedesa
. Ponieważ gęstość zależy od temperatury pomiaru (maleje w miarę jej wzrostu), dlatego należy utrzymywać stałe warunki pomiaru, tj. temperaturę +20° i dla takiej wartości podawać mierzone G.
Gęstość minerałów jest bardzo zróżnicowana.
Największe wartości (w G/cm3) posiadają:
- metale rodzime (10,0 – 23,0)
- minerały kruszcowe (9 – 4)
Najmniejsze zaś substancje pochodzenia organicznego:
Większość minerałów, głównie skałotwórczych, posiada gęstość w granicach 2 –4 G/ cm3.
Zobacz też:
właściwości fizyczne i chemiczne minerałów
,
gęstość
ɖ