Les Chants Magnétiques (ang. Magnetic Fields) – trzeci album twórcy
muzyki elektronicznej
Jean Michel Jarre'a
, wydany w
1981
roku (zob.
1981 w muzyce
). Inspiracją do stworzenia tego albumu były m.in. dzieła
Andy'ego Warhola
.
Muzyka
na nim zawarta została stworzona za pomocą cyfrowego syntezatora
Fairlight CMI
, dzięki czemu uzyskano nowe, nieznane dźwięki. Usłyszeć na płycie można również odgłosy rozmaitych przedmiotów i urządzeń wytwarzanych przez człowieka.
Oryginalny tytuł francuski stanowi grę słów: wyrażenie les chants magnétiques ("śpiewy magnetyczne") wymawia się tak samo jak les champs magnétiques ("pola magnetyczne"); angielski tytuł nie zachowuje tej gry słów.
Płyta rozpoczyna się epickim utworem "Magnetic Fields part 1", trójczęściowym, trwającym blisko 18 minut i będącym esencją całej płyty dziełem. Rozpoczyna się mocnymi tonami, by po kilku minutach przejść w melancholijną część drugą. Ta kończy się odgłosem przelatującego samolotu i nagłym rozpoczęciem części trzeciej.
"Magnetic Fields 2" to skoczny utwór z charakterystyczną sekwencją "klaśnięć". Kończy go odgłos przejeżdżającego pociągu, będący swoistym łącznikiem między tym utworem a "Magnetic Fields 3" – utworu utrzymanego w typowo industrialnych klimatach. Utwór ten jest swoistym popisem możliwości Fairlighta. Po nim następuje "Magnetic Fields 4", w którym można odnaleźć charakterystyczne echa bossa novy. Plotka głosi, iż w tym utworze Jarre wykorzystywał własny głos, mówiąc przez
vocoder
, jednak nikt nie zna słów, które wypowiadał, choć na niektórych stronach pojawiają się domysły.
Lista utworów
- "Magnetic Fields (Part I)" – 17:49
- "Magnetic Fields (Part II)" – 3:59
- "Magnetic Fields (Part III)" – 4:15
- "Magnetic Fields (Part IV)" – 6:18
- "Magnetic Fields (Part V)" – 3:30
Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.
