Bitwa pod Bouvines

Ferdynand Portugalski ( port. Fernando; starofrancuski Ferrand) (ur. 24 marca 1188 , zm. 27 lipca 1233 w Noyon ) – infant portugalski , szóste dziecko króla Sancha I i Dulce Berenguer . Był hrabią Flandrii dzięki małżeństwu z Joanną Flandryjską (spowinowaconą z ciotką Ferdynanda, Teresą ), starszą córką cesarza łacińskiego Baldwina .

Ferdynand poślubił Joannę w styczniu 1212 roku w Paryżu . W tym czasie młoda hrabina wraz z siostrą przebywała w niewoli u króla Francji, Filipa II , co miało być sposobem na podporządkowanie sobie Flandrii, po śmierci ojca Joanny, Baldwina. Filip zezwolił na to małżeństwo, licząc na to, że zdobędzie uległego wasala. Po złożeniu przysięgi wierności, Ferdynand i Joanna, wyruszyli do Flandrii. Po przybyciu na miejsce mieszczaństwo, które było zagorzałym przeciwnikiem władzy Filipa II, namówiło Ferdynanda do związania się z wrogami króla Francji: królem Anglii Janem bez Ziemi i cesarzem Otto IV .

Zapoczątkowało to wojnę między Francją a sprzymierzeńcami Ferdynanda. Hrabia, u boku cesarza, brał udział w przegranej bitwie pod Bouvines 27 lipca 1214 r., gdzie dostał się do niewoli, w której spędził dwanaście lat. W tym czasie Flandrią rządziła Joanna. Jej panowanie upłynęło pod znakiem konfliktu z młodszą siostrą Małgorzatą , wojny domowej i klęski głodu. Ferdynand powrócił z niewoli dopiero w 1226 r. po podpisaniu układu w Melun , w którym uznał zwierzchnictwo króla Francji.

Źródła

• Łaptos J., Historia Belgii, Wrocław-Warszawa-Kraków 1995, s. 28. .

Poprzednik Baldwin IX

Hrabia Flandrii 1212 - 1233 razem z Joanną Flandryjską

Następca Joanna Flandryjska