Michaił Petrowicz Filimonow,
ros.
Михаил Филимонов (ur.
1910
, zm.
1958
) – pułkownik bezpieczeństwa państwowego, funkcjonariusz
radzieckich
organów bezpieczeństwa, m.in naczelnik Wydziału 4 Specjalnego
Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR
.
Urodzony w
1910
roku, w
Riazaniu
, gdzie uczęszczał do różnych szkół. W latach
1928
-
1930
członek WLKSM (
Wsesojuznyj Leninskij Kommunisticzeskij Sojuz Mołodzioży (Wszechzwiązkowy Leninowski Komunistyczny Związek Młodzieży)
. Od września
1930
roku studiował i w lipcu
1935
ukończył Moskiewski Instytut Chemiczno Technologiczny.
Pracę w organach bezpieczeństwa rozpoczął w grudniu
1938
roku, kiedy rozpoczęto masowe werbowanie m.in. na uczelniach, do służby w wyniszczonym czystkami
NKWD
. Karierę w NKWD rozpoczął od dość wysokiego stanowiska - zastępcy naczelnika 11 Oddziału V Wydziału Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (
GUGB
) przy Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych (NKWD)
ZSRR
, prawdopodobnie ze względu na jego wysokie wykształcenie, co było wówczas rzadkością w tej instytucji. Następnie już
9 marca
1939
roku został naczelnikiem Wydziału 4 Specjalnego Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR, gdzie znajdowało się główne laboratorium chemiczne tej instytucji. Stanowisko to zajmował do
27 lutego
1941
roku czyli do reorganizacji organów bezpieczeństwa i utworzenia osobnego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego
NKGB
, gdzie rozpoczął pracę na stanowisku naczelnika Wydziału 8 w Pierwszym Zarządzie NKGB, odpowiedzialnym za wywiad zagraniczny, na czele którego stał wówczas
Paweł Fitin
. Po kolejnej reorganizacji organów, w sierpniu
1941
roku, Filimonow powrócił do pracy w NKWD na stanowisku zastępcy naczelnika Wydziału 10 przy Pierwszym Zarządzie Głównym NKWD, które sprawował do
18 stycznia
1942
roku, a następnie zajął stanowisko naczelnika Oddziału 4 i później 5 w IV Zarządzie NKWD odpowiedzialnym za sabotaż i dywersję na tyłach wroga. Po kolejnym utworzeniu Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego (
NKGB
),
15 maja
1943
roku Filimonow, stanął na czele Wydziału 5 w IV Zarządzie NKGB (od maja 1946 roku, IV Zarząd
Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR
), na czele którego stał
Paweł Sudopłatow
. Na tym stanowisku pozostał do lipca
1946
roku, kiedy już w stopniu pułkownika bezpieczeństwa państwowego, został pomocnikiem naczelnika Specjalnego Oddziału nr 357 Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego (
MGB
) we
Lwowie
. Od sierpnia
1947
roku do września
1948
roku pozostawał w rezerwie MGB. W
1953
roku przeniesiony do
Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
na stanowisko zastępcy tamtejszego szefa organów bezpieczeństwa wewnętrznego (UMWD).
Zwolniony z
Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR
w lutym
1954
roku, w stopniu pułkownika b.p.