Więźba dachowa - drewniana konstrukcja
dachu
, drewniany szkielet dachu, który przenosi obciążenia z pokrycia dachowego.
Więźby należą do konstrukcji ciesielskich. Przekazywanie sił od obciążeń ciężarem własnym, wiatrem i śniegiem pomiędzy poszczególnymi elementami odbywa się poprzez
złącza ciesielskie
.
Podstawowym elementem więźby są wiązary dachowe, wśród których najczęściej spotyka się:
wiązary krokwiowe
,
jętkowe
,
płatwiowo-kleszczowe
,
wieszarowe
. Dach składa się z kilku wiązarów, na których spoczywa pokrycie dachu oparte za pośrednictwem
łat
(wąskich desek lub szerokich listew), ewentualnie dodatkowo kontrłat lub deskowania.
Wiązary opiera się na belkach stropu poddasza, na murze za pośrednictwem
murłaty
lub
ścianie szkieletowej
- na
belce oczepowej
. W kierunku podłużnym konstrukcja dachu usztywniona jest za pomocą ukośnie przybijanych desek
wiatrownic
.
W konstrukcjach archaicznych dachów spotyka się również typy:
Zobacz też: ,
wiązar (budownictwo)
,