|
IV wojna rosyjsko-turecka
IV wojna rosyjsko-tureckaWojna rosyjsko-turecka 1735-1739 - wojna pomiędzy
Rosją
a
Imperium Ottomańskim
, która umocniła pozycje Rosji na wybrzeżach
Morza Czarnego
. Główną przyczyną wojny było wmieszanie się Turcji w politykę Rosji, która interweniowała zbrojnie w wewnętrzne sprawy
Rzeczypospolitej
podczas
polskiej wojny sukcesyjnej
oraz nasilenie najazdów
Tatarów krymskich
na południowe granice Rosji. Wojna była przedłużeniem walk Rosji o umocnienie swoich wpływów nad M. Czarnym. Rosja w tym czasie posiadała sprzyjającą sytuację, w związku z podpisaniem traktatów pokojowych z
Iranem
(prowadził w l. 1730 - 1736 wojnę z Turcją) i elekcją w Rzeczypospolitej Augusta III (1735) zamiast stronnika
Francji
Stanisława Leszczyńskiego
, którego popierała związana z Francją Turcja. Bezpośrednią przyczyną wypowiedzenia wojny były ataki Tatarów krymskich w końcu 1735 na Ukrainę i wyprawa chana krymskiego na
Kaukaz
. Plan dowództwa rosyjskiego na 1736 r. przewidywał zajęcie
Azowa
i Krymu. Rozpoczęta w
1735
roku wojna toczyła się głównie nad Morzem Czarnym, początkowo głównie na
Krymie
. 31 maja
1736
Dnieprowska Armia
feldmarszałka
B. K. Münnicha
- 62 tys. żołnierzy szturmem zdobyła
Perekop
, i
Kozłów
, a 28 czerwca
Bachczysaraj
. W związku z brakami żywności, wody i zaczynającej się epidemii Münnich zmuszony był wycofać sie na Ukrainę. 30 czerwca 1736 rosyjska Armia Dońska gen.
P. P Lacy
(28 tys. żołnierzy przy współdziałaniu z Flotylą Dońską dowodzoną przez wiceadmirała P. P. Bredala zdobyła
Azow
. W lipcu 1737 armia Münnicha (60 - 70 tys. żołnierzy) szturmem opanowała twierdzę
Oczaków
, a armia Lacy (ok. 40 tys. żołnierzy) w lipcu przeprawiła się Zalew Geniczewski na Arabatski półwysep, forsowała
Siwasz
i weszła na terytorium Krymu. W wyniku tych działań wojska rosyjskie odniosły szereg zwycięstw i zadały wiele strat wojskom chana krymskiego oraz zajęły Karasubazar. Ale znowu w związku z brakiem wody i żywności zmuszone były wycofać się z Krymu. W lipcu
1737
roku przystąpiła do wojny
Austria
(
VII wojna austriacko-turecka
). Jednak wojska austriackie poniosły kilka klęsk. W sierpniu w
Niemirowie
rozpoczęły się rozmowy pokojowe pomiędzy Rosją, Austrią i Turcją, które zakończyły się bez rezultatów. W
1738
działania bojowe nie były prowadzone. W związku z epidemią dżumy armia rosyjska wycofała się z Oczakowa i Kinburna. W 1739 58 tys. armia Münnicha przeprawiła się przez
Dniestr
i wkroczyła do
Mołdawii
, gdzie
28 sierpnia
1739
odniosła zwycięstwo pod Stawuczanami, zajęła
Chocim
(kapitulował 28 sierpnia) i
Jassy
. Armia austriacka jednak znowu poniosła klęskę i 18 września podpisała separatystyczny pokój. To, jak i groźba najazdu Szwedów zmusiło Rosję do rozmów pokojowych. Niepowodzenia Turcji także zmusiły ją do rokowań. Rokowaia zakończyły się podpisaniem
18 września
Belgradzkiej umowy pokojowej 1739 roku. Rosja otrzymała Azow bez prawa budowania umocnień. Księstwa kaukaskie Wielką i Małą Kabardę uznano za neutralną barierę między Turcją a Rosją. Rosji zabroniono posiadania okrętów na Morzu Czarnym i
Morzu Azowskim
. Zobacz też BibliografiaBolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 22 Moskwa 1975.
Inne hasła zawierające informacje o "IV wojna rosyjsko-turecka":
II wiek
...
Adwentyzm
...
Synagoga Chóralna w Kownie
...
1499
...
Iwan IV Groźny
...
XVI wiek
...
Dwudziestolecie międzywojenne na świecie
...
Antanas Smetona
...
Działania wojenne
...
Szlezwik
...
Inne lekcje zawierające informacje o "IV wojna rosyjsko-turecka":
008c. Grecja (plansza 12)
...
203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 3)
...
202 System wersalski. Europa po I Wojnie Światowej (plansza 10)
...
|
|
|
|