Élie Ducommun (ur.
19 lutego
1833
w
Genewie
, zm.
7 grudnia
1906
w
Bernie
) -
szwajcarski
działacz polityczny, publicysta, laureat
Pokojowej Nagrody Nobla
1902
.
Studiował w
Genewie
, podjął następnie pracę prywatnego nauczyciela w bogatej rodzinie w
Saksonii
. Pracował także w szkolnictwie publicznym. Od
1855
był dziennikarzem, związanym z redakcjami pism genewskich ("Revue the Geneve"), później w
Bernie
("Der Fortschritt", wydawane także w języku francuskim jako "Progres"; "Helvetie"). Redagował pismo współzakładanej przez siebie w
1867
Międzynarodowej Ligi na rzecz Pokoju i Wolności "Les Etats-Unis d'Europe", a także biuletyn
Międzynarodowego Stałego Biura Pokoju
. Przez pewien czas pracował ponadto jako sekretarz generalny kompanii Kolei Jurajsko-Simplońskiej (do
1903
).
Był aktywnym działaczem politycznym; zasiadał w Wielkiej Radzie w
Genewie
(
1856
-
1865
), pełniąc funkcje wicekanclerza i kanclerza rządu lokalnego, potem także w Wielkiej Radzie w Bernie (1865-
1874
). Od
1891
pełnił funkcję honorowego sekretarza generalnego Międzynarodowego Stałego Biura Pokoju.
W
1902
Ducommun został laureatem
Pokojowej Nagrody Nobla
, wraz z
Charlesem Albertem Gobatem
, za całokształt wieloletniej działalności na rzecz pokoju na świecie. Opublikował wiele prac poświęconych pacyfizmowi, m.in. Precis historique du mouvment en faveur de la paix (
1899
).
Źródła: