Franciszek Śniegoń (ur. 2 października
1809
r. w
Cieszynie
- zm.
3 lipca
1891
r.) - ksiądz katolicki,
biskup
tytularny z Tanes,
wikariusz generalny
austriackiej części
diecezji
wrocławskiej
.
Ukończył gimnazjum katolickie w Cieszynie, kurs filozoficzny w
Brnie
i studia teologiczne w
Ołomuńcu
. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 listopada
1832
r.
Był kolejno wikarym w Cieszynie (od
1832
r.), proboszczem w
Lesznej Górnej
(od
1840
r.), proboszczem w
Trzycieżu
(od
1841
r.), dziekanem w
Jabłonkowie
(od
1850
r.), proboszczem w Jabłonkowie (od
1855
r.), radcą Generalnego Wikariatu w Cieszynie (od
1859
r.). W
1872
r. został proboszczem w Cieszynie.
11 lipca
tego samego roku został siódmym z kolei cieszyńskim wikariuszem generalnym.
W
1883
roku został tytularnym biskupem Tanes. Na jego konsekracji, która odbyła się
30 września
tego samego roku w kościele parafialnym w Cieszynie, byli obecni m.in. biskup wrocławski
Robert Herzog
i biskup krakowski
Albin Dunajewski
.
Jako biskup konsekrował kościoły w
Trzyńcu
,
Dziedzicach
i
Pierśćcu
.
Pogrzeb księdza Śniegonia odbył się 7 lipca 1891 r. Został pochowany w Cieszynie na cmentarzu przyszpitalnym przy kościele św. Jerzego[1].
Przypisy
- ↑ P. Czupryna, Biskup cieszyński, s. 151.
Bibliografia
- Czupryna P., Biskup cieszyński, "Kalendarz Cieszyński 1994", Cieszyn 1993, s. 151.
-
Golec J.
,
Bojda S.
, Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 2, Cieszyn 1995, s. 235-236.
- Snoch B., Górnośląski leksykon biograficzny, wyd. 2, Katowice 2004, s. 324.