Współpracownik
Grzegorza I Wielkiego
,
Rzymianingreckiego
pochodzenia, sprawował również funkcję apokryzariusza w
Konstantynopolu
. Wymógł na
cesarzubizantyjskimFokasie
uznanie Rzymu za "głowę całego Kościoła", w zamian jednak musiał się zgodzić na używanie przez
pontyfika
Konstantynopola tytułu "patriarchy ekumenicznego". Szczególną troskę Bonifacy poświęcił trybowi wyboru
papieży
. Zabronił prowadzenia kampanii wyborczej za życia papieża, a nawet zażądał by wybór papieża (późniejsze
konklawe
) odbywały się nie wcześniej niż trzeciego dnia po zgonie prawowitego pontyfika. Zmarł dziewięć miesięcy po przyjęciu święceń.