Chronologia termodynamiki
Chronologia termodynamiki Przed 1800- 1650 -
Otto von Guericke
buduje pierwszą
pompę próżniową
- 1660 -
Robert Boyle
eksperymentalnie odkrywa
Prawo Boyle'a
, odnoszące się do ciśnienia i objętości gazu (opublikowane w 1662)
- 1665 -
Robert Hooke
stwierdził: "Ciepło jest niczym innym niż bardzo szybkim i gwałtownym mieszaniem się cząstek ciała"
- 1669 -
Johann Joachim Becher
przedstawił teorię spalania zawierającą palny pierwiastek składowy materii (Terra pinguis)
- 1676–1689 -
Gottfried Leibniz
opracował pojęcie vis viva, ograniczoną wersję zasady zachowania energii
- 1694–1734 -
Georg Ernst Stahl
nazwał palny pierwiastek
flogistonem
i opracował jego teorię
- 1702 -
Guillaume Amontons
przedstawia pomysł
zera bezwzględnego
, oparty na obserwacji gazów
- 1738 -
Daniel Bernoulli
publikuje Hydrodynamica, rozpoczynając
teorię kinetyczną gazów
- 1761 -
Joseph Black
odkrywa, że lód
absorbuje
ciepło bez zmieniania swojej temperatury podczas
topnienia
- 1772 - Student Black'a,
Daniel Rutherford
odkrywa
azot
, który nazywają flogistonowym powietrzem
- 1776 -
John Smeaton
publikuje eksperymenty związane z mocą, pracą, pędem i energią kinetyczną, wspierając tym
zasadę zachowania energii
- 1777 -
Carl Wilhelm Scheele
rozróżnia przenoszenie ciepła poprzez
promieniowanie cieplne
od tego poprzez
konwekcję
i przewodzenie
- 1783 -
Antoine Lavoisier
odkrywa
tlen
i wyjaśnia
spalanie
(w swojej pracy Réflexions sur le phlogistique), krytykuje teorię flogistonu i proponuję teorię kaloryczną
- 1784 - Jan Ingenhousz opisuje
ruchy Browna
cząsteczek węgla na powierzchni wody
- 1791 - Pierre Prévost udowadnia, że wszystkie ciała wypromieniowują ciepło bez znaczenia jak są zimne czy gorące
- 1798 - Hrabia Rumford (
Benjamin Thompson
) wykonał pomiary ciepła
tarcia
w urządzeniach wiertniczych i opracował ideę, że ciepło jest formą energii kinetycznej; jego pomiary obalały teorię kaloryczną, ale były na tyle niedokładne, że pozostawiały miejsce na wątpliwości
1800–1847- 1802 -
Joseph Louis Gay-Lussac
publikuje
prawo Charles'a
, (odkryte (ale nie opublikowane) przez
Jacques'a Charles'a
około 1787 roku; pokazujące zależność temperatury i objętości. Gay-Lussac formułuje także prawo zależności temperatury z ciśnieniem (prawo Guy-Lussaca)
- 1804 - Sir John Leslie obserwuje, że matowe czarne powierzchnie wypromieniowują ciepło lepiej niż powierzchnie wypolerowane, sugerując znaczenie promieniowania
ciał doskonale czarnych
- 1805 -
William Hyde Wollaston
w On the Force of Percussion broni prawa zachowania energii
- 1808 -
John Dalton
w A New System of Chemistry broni teorii kalorycznej oraz opisuje jak ona sprawdza się z materią, szczególnie z gazami
- 1810 - Sir John Leslie sztucznie zamraża wodę
- 1813 - Peter Ewart w swojej publikacji On the measure of moving force wspiera zasadę zachowania energii
- 1819 -
Pierre Louis Dulong
oraz Alexis Thérese Petit podają
prawo Dulonga-Petita
dla pojemności cieplnej
kryształu
- 1822 -
Joseph Fourier
formalnie wprowadza użycie
wymiarów
dla wielkości fizycznych (w publikacji Theorie Analytique de la Chaleur)
- 1824 -
Nicolas Carnot
analizuje za pomocą teorii kalorycznej wydajność
silników parowych
; opracowuje pojęcie procesu odwrotnego oraz postulując jednocześnie, że w naturze nie istnieją takie procesy, kładąc fundamenty dla
drugiej zasady termodynamiki
oraz zapoczątkowując naukę nazwaną
termodynamiką
- 1827 -
Robert Brown
odkrywa
ruchy Browna
(w doświadczeniu z użyciem pyłku i barwnika w wodzie)
- 1831 - Macedonio Melloni demonstruje, że promieniowanie ciała doskonale czarnego może być odbite, załamane i
spolaryzowane
w ten sam sposób co światło
- 1834 -
Émile Clapeyron
rozpowszechnia pracę Carnota poprzez wyrażenie graficzne i analityczne.
- 1841 -
Julius Robert von Mayer
, naukowiec-amator, pisze pracę na temat zachowania energii ale jego brak akademickiego wykształcenia powoduje jej odrzucenie
- 1842 - Mayer robi połączenie pracy, ciepła i ludzkiego
metabolizmu
podczas obserwacji krwi; wylicza mechaniczny równoważnik ciepła
- 1842 - William Robert Grove demonstruje
dysocjację termiczną
cząsteczek do składowych
atomów
poprzez pokazanie, że
para wodna
może być zdysocjowana do wodoru i
proces ten może być odwrócony
- 1843 -
James Joule
eksperymentalnie wyznacza mechaniczny równoważnik ciepła
- 1845 -
Henri Victor Regnault
otrzymuje
równanie stanu gazu idealnego
, pV=nRT
- 1847 -
Hermann von Helmholtz
publikuje końcowy postulat zachowania energii,
pierwsza zasada termodynamiki
1848–1899- 1848 -
William Thomson
rozszerza pojęcie zera bezwzględnego z gazów na wszystkie substancje
- 1849 - William John Macquorn Rankine wylicza poprawną zależność pomiędzy
parą nasyconą
. a temperaturą
- 1850 -
Rudolf Clausius
podaje pierwsze przejrzyste, wiarygodne twierdzenie pierwszej i drugiej zasady termodynamiki, porzucając teorię kaloryczną lecz zachowując zasady Carnota
- 1851 - Thomson podaje alternatywne twierdzenie drugiej zasady termodynamiki
- 1852 - Joule and Thomson demonstrują, że szybko rozprężane gazy ochładzają otoczenie, później zostanie to nazwane
efektem Joule'a-Thomsona
lub efektem Joule–Kelvin'a
- 1854 - Helmholtz przedstawia koncepcję śmierci cieplnej wszechświata
- 1854 - Clausius określa znaczenie dQ / T (
Nierówność Clausiusa
), ale nie nazywa jeszcze wielkości.
- 1854 - Rankine wprowadza jego funkcję termodynamiczną, później określoną jako
entropia
- 1859 -
James Clerk Maxwell
odkrywa
prawa rozkładu
prędkości molekularnej
- 1859 -
Gustav Kirchhoff
udowadnia, że emisja energii z ciała doskonale czarnego jest jedynie funkcją temperatury i częstotliwości
- 1865 - Clausius wprowadza nowoczesne makroskopowe pojęcie entropii
- 1865 - Josef Loschmidt stosuję teorię Maxwella do określenia liczbowej gęstości cząsteczek w gazach,
- 1870 - Clausius udowadnia skalarne
twierdzenie wirialne
- 1872 -
Ludwig Boltzmannwyraża
twierdzenie dla czasowego rozwoju funkcji rozkładu w
przestrzeni fazowej
- 1874 - Thomson wyraża formalnie drugie prawo termodynamiki
- 1876 -
Josiah Willard Gibbs
publikuje pierwszy referat, w którym omawia równowagi fazowe, zespoły statystyczne,
energię swobodną
(jako siłę napędową reakcji chemicznych), a także ogólnie termodynamikę.
- 1877 - Boltzmann określa związek między entropią a prawdopodobieństwem
- 1879 - Jožef Stefan obserwuje, że całkowity strumień promieniowania z ciała czarnego jest proporcjonalny do czwartej potęgi ze swej temperatury oraz wyraża
prawo Stefana-Boltzmanna
- 1884 - Boltzmann z rozważań termodynamicznych wyprowadza prawo Stefana-Boltzmanna dla strumienia promieniowania
- 1888 -
Henri Louis Le Chatelier
wyraża swe najważniejsze prawo, mówiące o tym, że odpowiedź układu chemicznego o zaburzonej równowadze będzie przeciwdziałać zaburzeniu (
Reguła przekory
)
- 1889 -
Walther Nernst
odnosi napięcie ogniw elektrochemicznych do ich termodynamiki chemicznej poprzez Równanie Nernsta
- 1889 -
Svante Arrhenius
wprowadza koncepcję energii aktywacji dla reakcji chemicznych, podając równanie Arrheniusa
- 1893 -
Wilhelm Wien
odkrywa prawo przesunięć widma promieniowania ciała doskonale czarnego
1900–1944 1945–obecnie- 1945–1946 -
Nikołaj Bogolubow
rozwija ogólną metodę mikroskopową wyprowadzenia równania kinetyczne dla klasycznych systemów statystycznych z wykorzystaniem hierarchii BBGKY.
- 1947 - Nikołaj Bogolubow i Kiriłł Gurow rozszerzają tą metodę na mikroskopowe wyprowadzenie równania kinetycznego dla kwantowych systemów statystycznych.
- 1948 -
Claude Elwood Shannon
w pracy pt. "A Mathematical Theory of Communication" przedstawił najważniejsze zagadnienia związane z teorią informacji
- 1957 - Aleksandr Kompaniejec wyprowadza swoje równanie Fokkera-Plancka dla rozpraszania Camptona
- 1957 - Ryogo Kubo[1] wyprowadza pierwszą z zależności liniowych współczynników transportu
- 1957 -
Edwin Jaynes
podaje interpretację MaxEnt[2] termodynamiki z
teorii informacji
- 1960–1965 - Dmitrij Zubariew rozwija metodę nierównowagowych statystycznych operatorów[3], która staje się klasycznym narzędziem w statystycznej teorii procesów nierównowagowych.
- 1972 - Jacob Bekenstein sugeruje, że czarne dziury mają entropię proporcjonalną do swej powierzchni[4][5]
- 1974 -
Stephen Hawking
przewiduje, że czarne dziury mogą wypromieniowywać cząsteczki z widma ciała doskonale czarnego, które mogą powodować
parowanie czarnej dziury
[5]
Przypisy Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Chronologia termodynamiki":
Chronologia powstawania dzieł Williama Szekspira
...
Cesarze rzymscy
...
Herodot
...
Pokolenie "Współczesności"
...
Dymitriady
...
Chemia
...
Biologia
...
Świadkowie Jehowy
...
V wojna rosyjsko-turecka
...
Rejestrowany związek partnerski
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Chronologia termodynamiki":
Historia mówiąca o sile przeznaczenia (plansza 13)
...
014. Historiografia starożytnej Grecji (plansza 8)
...
201 Rozwój historiografii w okresie międzywojennym (plansza 7)
...
|