Arcyksiężna Maria Waleria jako dziecko
Maria Waleria Matylda Amalia Habsburg-Lotaryńska, Marie Valerie von Österreich (ur.
22 kwietnia
1868
w
Budzie
,
Węgry
, zm.
6 września
1924
w Wallsee,
Austria
) – arcyksiężniczka austriacka, córka cesarza
Franciszka Józefa I
i cesarzowej
Elżbiety
. Była ostatnim dzieckiem pary cesarskiej.
Maria Waleria wychowywana była, w przeciwieństwie do rodzeństwa, przez swoja matkę. Elżbieta zabierała ją we wszystkie swoje podróże. Jako jedyna mogła dzięki wstawiennictwu matki wybrać sobie sama małżonka. O to właśnie największe pretensje miał ożeniony na siłę
Rudolf
- następca tronu. Cesarzowa miała wręcz obsesję na punkcie córki, za co była wyśmiewana przez otoczenie. Mimo to jednak pomagała córce zbliżyć się do jej przyszłego męża. Maria Waleria nazywana była "Jedynaczką".
Maria Waleria był swoistym "prezentem dla narodu węgierskiego" - cesarzowa Elżbieta, która znacznie bardziej ceniła Węgrów niż poddanych z austriackiej części państwa, po koronacji na królową Węgier w
1867
chciała urodzić jeszcze jedno dziecko, które miałoby być związane z Węgrami. Wbrew obawom Austriaków nie urodził się chłopiec (istniały obawy, że mógłby on być potencjalnym monarchą węgierskim, niezależnym od Wiednia).
Maria Waleria urodziła się na Węgrzech i tam się głównie wychowywała (na zamku budzińskim oraz w
Gödöllő
), a matka porozumiewała się z córką głównie po węgiersku (arcyksiężniczka nie podzielała jednak entuzjazmu matki dla Węgrów). Maria Waleria miała prawie całkowicie odmienne poglądy od matki, zdradzała sympatie dla
nacjonalizmu
. Uważała się przede wszystkim za
Niemkę
, potem za
Austriaczkę
, a dopiero na końcu za
Habsburżankę
[]. Nienawidziła
Słowian
i
Węgrów
[]. Była także żarliwą
katoliczką
. Bardzo kochała swojego ojca, do którego była bardzo podobna, przede wszystkich z charakteru. Prosiła Franciszka Józefa, aby rozmawiał z nią po
niemiecku
w tajemnicy przed matką.
Wybrankiem Marii Walerii został
Franciszek Salwator Toskański
, którego młoda arcyksiężniczka poznała w czasie balu.
16 czerwca
1890
roku w
Bad Ischl
odbył się ich ślub. Para miała 10 dzieci:
Po kilku latach udanego małżeństwa Franciszek zaczął zdradzać Marię m.in. z młodszą o 25 lat Stefanią Richter (późniejszą księżną von Hohenlohe-Waldenburg-Schillingsfürst), z którą miał nieślubnego syna. Maria zmarła w wyniku
chłoniaka złośliwego
w
1924
roku i pochowana została w Sindenburgu.