Cecil Frank Powell (ur.
5 grudnia
1903
w
Tonbridge
,
Kent
,
Wielka Brytania
, zm.
9 sierpnia
1969
w
Bellano
,
Włochy
) –
angielski
fizyk
, laureat
Nagrody Nobla
za rozwinięcie metody (kliszy) fotograficznej badania procesów jądrowych i za odkrycia związane z
mezonami
, dokonane przy zastosowaniu tej metody.
Ukończył
Uniwersytet Cambridge
w
1925
, i w latach 1925-27 pracował w Cavendish Laboratory pod kierownictwem
Charlesa Wilsona
i
Ernesta Rutherforda
. W początkowym okresie pracy zajął się zjawiskami związanymi z kondensacją i zachowaniem pary, rezultaty jego badań miały bezpośredni wpływ na konstrukcję
turbin parowych
.
W
1927
po uzyskaniu doktoratu przeniósł się do uniwersytetu w
Bristolu
. W
1936
wziął udział w wyprawie naukowej do
Indii
jako
sejsmolog
, po powrocie kontynuował pracę na uniwersytecie bristolskim gdzie w
1948
otrzymał tytuł profesora.
W Bristolu zajmował się głównie rozwijaniem techniki dokładnego pomiaru ruchliwości pozytywnych
jonów
. W
1933
rozpoczął serię eksperymentów z
promieniowaniem kosmicznym
używając metody bezpośredniego zapisu zderzeń na emulsję fotograficzną. Skorzystał z tej samej metody badając energię
neutronów
– obliczał ją poprzez mierzenie długości śladu pozostawionego przez odbijany od neutronu
proton
. W trakcie badań, przy współpracy z Guiseppe Occhialini i César Lattes odkrył nową cząstkę, wcześniej teoretycznie przewidzianą przez
Hideki Yukawę
,
pion
.
Za swoje osiągnięcia otrzymał doktoraty honoris causa od uniwersytetów w
Dublinie
,
Bordeaux
i
Warszawie
, był także zagranicznym członkiem Akademii Nauk
ZSRR
.
W
1932
Powell ożenił się z Isobel Therese Artner, jego asystentką, z którą miał dwie córki.
Linki zewnętrzne