Arabska Armia Wyzwoleńcza (
arab.
Jaysh al-Inqadh al-Arabi) była armią ochotników z
arabskich
państw. Dowodził nią
Fawzi al-Qawuqji
. Wzięła ona udział w walkach podczas
wojny domowej w Mandacie
w latach
1947
-
1948
. Była podporządkowana
Lidze Państw Arabskich
.
Historia
Podczas spotkania w
Damaszku
(
Syria
)
5 stycznia
1948
roku
Arabowie
zorganizowali Palestyńskie Dowództwo Polowe.
Siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej rozlokowano w północnej
Palestynie
, łącznie z
Samarią
. Było to około 6 tys. ludzi, pochodzących z
Syrii
,
Libanu
,
Iraku
,
Transjordanii
i
Egiptu
. Pomiędzy nimi znajdowali się także
dezerterzy
z
Jugosławii
,
Niemiec
,
Turcji
i
Wielkiej Brytanii
.
Dowództwo spoczywało w rękach: generała Ismail Safwata (
Irak
), generała Taha al-Hashimi (
Irak
), pułkownika Shuqayri (
Liban
), pułkownika Muhammed al-Hindi (
Syria
) i pułkownika Abd al-Qadir al-Jundi (
Transjordania
).
Celem działania Armii było utworzenie
arabskiego
państwa Wielka Syria (Mashru Suriya al-Kubra).
Dyslokacja sił ALA
Marzec 1948 (na podstawie Levenberg, 1993, p. 200) |
Samaria
| 3,000 - 4,000 |
Galilea
| 1,000, in groups of 50-100 under a central command |
Hajfa
| 200-300 |
miasto
Jerozolima
| około 100 |
rejon
Jerozolimy
| około 500 |
miasto
Jaffa
| 200 |
rejon
Gazy
| około 100 Egipcjan |
Na początku
1948
roku wielu
druzyjskich
ochotników zdezerterowało z Arabskiej Armii Wyzwoleńczej do
żydowskich
sił samoobrony. Powstały wówczas pierwsze żydowskie jednostki
arabsko języczne
.
Zobacz też