|
Święty Roch |
|
Data urodzenia |
1345
-
1350
(wg trad. 1295)
Montpellier
|
Data śmierci |
1377
lub
1378
(wg trad. 1327) Montpelier lub
Voghera
|
Kościół / wyznanie |
katolicki
|
Wspomnienie |
16 sierpnia
|
Atrybuty | anioł, pies trzymający w pysku chleb, torba pielgrzyma |
Patron |
Montpellier
,
Parmy
,
Wenecji
, aptekarzy, lekarzy, ogrodników, rolników, szpitali, więźniów, chroniący od zarazy, opiekun zwierząt domowych |
|
Święty Roch,
fr.
Saint Roch,
łac.
Rochus,
wł.
Rocco,
hiszp.
Roque (ur. w
Montpellier
we
Francji
, zm. przed rokiem
1420
; spotykana jest w literaturze data urodzenia przypadająca na rok 1295 oraz ok. 1345 - 1350, a data śmierci 1327 w Montpellier oraz 1377 lub 1378 w
Voghera
we
Włoszech
[1]),
święty Kościoła katolickiego
.
Życie
Roch urodził się, jako jedyny syn rządcy
Montpellier
. W wieku 19 lat stracił oboje rodziców.
Po sprzedaniu znacznego majątku rodziców, rozdał wszystko ubogim i wyruszył do
Rzymu
. We włoskim miasteczku
Acquapendente
zastała go epidemia
dżumy
. Tam w miejscowym szpitalu opiekował się zarażonymi. W Rzymie spędził 3 lata, gdzie dokonał wielu cudownych uzdrowień.
W czasie powrotu do
Francji
zaraził się dżumą w
Piacenzie
. By nie zarażać innych ukrył się w pobliskim lesie. Według podania wytropił go tam pies, który przynosił mu pożywienie. Miał wówczas cudownie wyzdrowieć. Udał się w drogę powrotną do Francji, lecz na granicy wzięty został za szpiega włoskiego, umarł potem w więzieniu nierozpoznany.
Kult
Figura Świętego Rocha w Lipnikach
W całej Europie zaczął się szerzyć
kult
św. Rocha.
W Polsce był czczony już w XV wieku, obok
św. Sebastiana
, stał się patronem chroniącym od zarazy.
W tym czasie w Wenecji i Rzymie powstawały bractwa Jego imienia. W Rzymie papież
Aleksander VI
wystawił ku jego czci kościół, papież
Pius IV
ufundował szpital, oddając go bractwu św. Rocha (1560). W szerzeniu kultu pomogli
franciszkanie
jako
członka stowarzyszenia
.
Papież
Pius IX
ogłosił św. Rocha patronem Montpellier. W 1585 papież
Grzegorz XIII
umieścił Jego imię w
Martyrologium
Rzymskim. Powstała rodzina zakonna
rochici
, wiele miast nosi na cześć świętego Jego imię i wybudowano tysiące kościołów i kaplic ku Jego czci.
Patronat
Święty Roch jest
patronem
Montpellier
,
Parmy
,
Wenecji
, aptekarzy, lekarzy, ogrodników, rolników, szpitali i więźniów.
Na ziemiach polskich czczony był przede wszystkim jako patron chroniący od zarazy, stąd w epoce staropolskiej były mu poświęcone liczne ołtarze, figury i kapliczki. Opiekun zwierząt domowych. Patron Centrum Rehabilitacji w Łomży.
Ikonografia
W
ikonografii
św. Roch przedstawiany jest jako młody pielgrzym lub żebrak w łachmanach, z psem liżącym mu rany albo biegnącym obok.
Jego
atrybutami
są: anioł, pies trzymający w pysku chleb, torba pielgrzyma.
Dzień obchodów
Wspomnienie liturgiczne
w
Kościele katolickim
obchodzone jest
16 sierpnia
.
Roch w kulturze masowej
Postać św. Rocha występuje w filmach
Jasminum
oraz
Historii kina w Popielawach
, wyreżyserowanych przez
Jana Jakuba Kolskiego
.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Zbigniew Bauer, Adam Leszkiewicz Wielka Księga Świętych T. 3, Kraków 2003, s. 161.
Bibliografia
-
Święty Roch
na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 20.07.2010]