Kokorycz drobna
Kokorycz drobnaKokorycz drobna, kokorycz skąpokwiatowa (Corydalis pumila (Host) Rchb. ) –
gatunek
rośliny zaliczany w różnych systemach do rodziny
makowatych
(np.
systemu APG II
(2003) i
Reveala
(1998)) lub do rodziny
dymnicowatych
(np.
system Cronquista
z 1988 r.). Rozmieszczenie geograficzneWystępuje w Europie, od Morza Śródziemnego, aż po południową Skandynawię, ale wszędzie jest rośliną rzadką. W Polsce występuje w północno-zachodniej części i jest rośliną bardzo rzadką. Dawniej podawano ją z ok. 20 stanowisk, obecnie została stwierdzona tylko na 11. Wyginęły jej stanowiska na
Dolnym Śląsku
, istnieją jeszcze na
Pomorzu Zachodnim
, na
Kujawach
i w
Wielkopolsce
[2]. Szczególnie duże jej skupisko występuje w okolicach miejscowości
Kamieniec
w okolicach
Szczecina
[3]. Morfologia-
Łodyga
- Wzniesiona, rozgałęziona, naga, soczysta i delikatna, o wysokości 10-20 cm.
-
Bulwa
- Pełna, z włóknistymi korzeniami na samym dole.
-
Liście
- Dłoniasto złożone, składające się z 3 głęboko wciętych
listków
o szerokojajowatych odcinkach.
Przysadki
głęboko dłoniasto wcinane. Wszystkie liście nagie.
-
Kwiaty
- Zebrane w 1–9 kwiatowy, na wierzchołku zwisły kwiatostan. Poszczególne liliowopurpurowe kwiaty wyrastają na krótkich szypułkach (co najmniej trzykrotnie krótszych od przysadki). Są to
kwiaty grzbieciste
z długą
ostrogą
. Mają długość 10–15 mm.
-
Owoc
-
Torebka
wyrastająca na wielokrotnie od niej dłuższym trzonku (trzonek o długości 1–2 mm). Nasiona o średnicy 1–2 mm.
Biologia i ekologia
Bylina
.
Siedlisko
: liściaste lasy i zarośla, szczególnie w korytach potoków. Występuje na żyznych glebach, preferuje gleby wapienne.
Geofit
. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla O.
Fagetalia
[4]. Dzięki zgromadzonym w bulwie
substancjom zapasowym
udaje się roślinie tej zakwitnąć bardzo wczesną wiosną i wytworzyć nowe zapasy w bulwie, jeszcze przed rozwinięciem liści przez drzewa, które ją zacieniają w późniejszym etapie rozwoju. Działki kielicha odpadają bardzo wcześnie, tak, że przeważnie nie obserwuje się ich na roślinie. Kwitnie od marca do kwietnia, jest owadopylna. ZmiennośćTworzy
mieszańce
z
kokoryczą wątłą
[5]. OchronaRoślina objęta
ścisłą ochroną gatunkową
. Kategorie zagrożenia gatunku: Zagrożeniem dla gatunku są przekształcenia jego naturalnych siedlisk[2]. Przypisy- ↑ Stevens P.F.:
Angiosperm Phylogeny Website
(
ang.
). 2001–. [dostęp 2010-01-04].
- ↑ 2,0 2,1 Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. .
- ↑ Krzysztof Ziarnek:
Portrety roślin. Kokorycz drobna Corydalis pumila (Host.) Rchb.
. 24 lutego 2004.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- ↑ Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. .
Bibliografia- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Inne hasła zawierające informacje o "Kokorycz drobna":
Polska Czerwona Księga Roślin
Hacqueta
goździk siny
grążel drobny
groszek pannoński
groszek wielkoprzylistkowy
grzybienie północne
grzybieńczyk wodny
jałowiec sabiński
(jałowiec sawina)
jarząb nieszpułkowy
jastrzębiec włosistykarmnik bezpłatkowy
Kokorycz drobna
(kokorycz skąpokwiatowa)
kosaciec bezlistny
kostrzewa ametystowa
kostrzewa makutrzańskakostrzewa nibyowcza
kruszczyk połabski
kukułka bzowa
(storczyk bzowy)
len ...
Anarchizm
...
Szlachta zaściankowa
...
Beskid Żywiecki
...
Historia polskich rodów szlacheckich
...
Kopiejka
...
Strategiczna polityka handlowa
...
Las łęgowy
...
Szczeżuja pospolita
...
Taktyka
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Kokorycz drobna":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
101 Epoka nowożytna ? charakterystyka (plansza 19)
...
019. Osłonice i bezczaszkowce – strunowce niższe (plansza 10)
...
|