Julius Heinrich Klaproth (ur.
11 października
1785
w
Berlinie
, zm.
28 sierpnia
1835
w
Paryżu
) –
niemiecki
etnograf, orientalista i podróżnik. Znawca języków orientalnych, m.in.
chińskiego
,
mandżurskiego
i
japońskiego
, z których dokonywał tłumaczeń na
francuski
i
niemiecki
.
Był synem chemika
Martina Klaprotha
. Studiował w Berlinie i Paryżu.
W
1805
roku udał się do Chin jako członek rosyjskiego poselstwa hr. Jurija Gołowkina. Brał udział w pracach naukowej ekipy poselstwa, kierowanej przez
Jana Potockiego
. Klaproth znał Potockiego od czasu studiów w Paryżu i towarzyszył mu wcześniej w wyprawie na Kaukaz. Po powrocie z podróży pracował w Petersburskiej Akademii Nauk.
Od
1816
roku mieszkał w Paryżu, gdzie wykładał na
Collège de France
. Był przyjacielem i współpracownikiem
Jeana-Pierre'a Abla-Rémusata
, wraz z którym redagował czasopismo Journal asiatique. Wydał kilka publikacji poświęconych Syberii i Dalekiemu Wschodowi, m.in. Asia Polyglota (Paryż 1823), Tablaux historiques de l'Asia (Paryż 1823), Memoirs relatifs a l'Asie (Paryż 1824-1828), Aperçu general de trios royaumes traduit l'original japonois chinois (Paryż 1833).
Bibliografia
- Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. .
- Edward Kajdański: Długi cień wielkiego muru. Jak Polacy odkrywali Chiny. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2005. .
Linki zewnętrzne