|
Promieniowanie charakterystyczne
Promieniowanie charakterystyczneSchemat emisji promieniowania charakterystycznego Promieniowanie charakterystyczne to zwyczajowa nazwa
linii widmowych
atomów
pierwiastków
, powstających w wyniku wybicia elektronu z dolnych powłok elektronowych i przejścia elektronów "w dół". Związane jest to z tym, że gdy nastąpi wybicie elektronu z niskiej powłoki (np. K, lub L) następuje wzbudzenie atomu (atom bez
elektronu
z
powłoki
K ma większą energię niż z), które po pewnym czasie zanika w wyniku kaskadowego przejścia elektronów na niższe powłoki (
efekt Augera
). Oznaczenia
linii widmowych
promieniowania charakterystycznego: - wybicie elektronu z powłoki K - linia K
- przejście elektronu z powłoki L - Kα
- przejście elektronu z powłoki M - Kβ
- wybicie elektronu z powłoki L - linia L
- przejście elektronu z powłoki M - Lα
- przejście elektronu z powłoki N - Lβ
- kolejne przejścia indeksuje się kolejnymi literami
alfabetu greckiego
Dla pierwiastków ciężkich promieniowanie charakterystyczne jest
promieniowaniem Rōntgena
. Powstaje tylko wtedy, gdy napięcie pomiędzy
katodą
, a
anodą
przekroczy tzw. napięcie wzbudzenia [1]. Za odkrycie promieniowania charakterystycznego fizyk brytyjski
Charles Glover Barkla
w roku
1917
otrzymał
Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
- ↑ Bojarski Z., Łągiewka E., Rentgenowska analiza strukturalna, Wyd. II poprawione i poszerzone, Katowice: Wyd. Uniwersytetu Śląskiego 1995, ISSN 0239-6432.
Inne hasła zawierające informacje o "Promieniowanie charakterystyczne":
Rak języka
...
Nadciśnienie tętnicze
...
Oddychanie komórkowe
...
Jura
...
Eunectes
...
Studzienna Góra
...
Niepylak apollo
...
Hagiografia
...
Zieleńce
...
Łupek łyszczykowy
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Promieniowanie charakterystyczne":
Rozprawa z rozprawką (plansza 7)
...
Budowa i rola części czynnej układu ruchu (plansza 7)
...
Budowa i funkcja DNA (poprawiona) (plansza 9)
...
|
|
|
|