Quintus Caecilus Metellus Numidicus (ur. ok. 160 p.n.e. - zm. 91 p.n.e. ) - członek wpływowego plebejskiego rodu rzymskiego Cecyliuszy , syn Lucjusza Cecyliusza Metellusa Kalwusa, konsula w 142 r. p.n.e.

W młodości uczył się w Atenach u Karneadesa . W 109 r. p.n.e. został konsulem i udał się do Numidii na wojnę z Jugurtą . Odniósł zwycięstwo nad nim w bitwie nad rzeką Muthul. W latach 108-107 pozostał w Numidii w randze prokonsula organizując prowincję i zwalczając partyzantkę Jugurty. Oskarżano go o celowe przeciąganie wojny, by uzyskać przedłużenie dowództwa. W roku 107 p.n.e. poddała mu się Cyrta. W tym samym roku jego następcą w Numidii został Gajusz Mariusz i od tego czasu datuje się wrogość między tymi politykami. Metellus stał się przywódcą optymatów a Mariusz przewodził popularom . Po powrocie do Rzymu odbył triumf z tytułu zwycięstw w Numidii i zyskał przydomek (agnomen): Numidyjski (Numidicus). Przyjaźnił się ze znanym retorem i pierwszym filologiem rzymskim Lucjuszem Eliuszem Stilo Prekoninusem . W 102 r. p.n.e. był cenzorem . Próbował usunąć z senatu Lucjusza Apulejusza Saturnina, trybuna ludowego w roku 103 i 100 p.n.e. wybitnego działacza stronnictwa popularów. Nie zgodził się jednak na to drugi cenzor Gajusz Cecyliusz Metellus Kaprariusz . W 100 r. p.n.e., nie godząc się na zaprzysiężenie uchwalonego na wniosek Saturnina prawa nadającego ziemię weteranom Mariusza, był zmuszony pójść na wygnanie na Rodos . Wrócił dzięki usilnym staraniom swojego syna, Metellusa Piusa ^[1].

Zobacz też

• drzewo genealogiczne Cecyliuszów Metellów

Przypisy

Bibliografia

• Mała Encyklopedia Kultury Antycznej, Warszawa 1968.