Władimir Piotrowicz Kuc (
ros.
: Владимир Петрович Куц,
ukr.
: Володимир Петрович Куц; ur.
7 lutego
1927
w Aleksinie, zm.
16 sierpnia
1975
w
Moskwie
) –
radziecki
(
ukraiński
)
lekkoatleta
, dwukrotny mistrz olimpijski.
Specjalizował się w
biegach długich
. Stał się znany na arenie międzynarodowej, kiedy niespodziewanie zdobył złoty medal na
5000 m
podczas
Mistrzostw Europy w Bernie (1954)
, wygrywając m.in. z Christopherem Chatawayem i
Emilem Zátopkiem
. Ustanowił wówczas rekord świata (13.56,6). Utracił ten rekord w tyym samym roku na rzecz Chatawaya, ale odzyskał go zaledwie 10 dni później. W
1955
ponownie utracił rekord świata na rzecz
Węgra
Sándora Iharosa
, odzyskał, po czym znów utracił.
W
1956
pobił rekord świata na
10000 m
(28.30,4), który przetrwał do
1960
. Podczas
Igrzysk Olimpijskich w Melbourne
zdecydowanie wygrał zarówno na 5000 m, jak i na 10000 m, powtarzając tym samym wyczyn Zátopka z
poprzedniej olimpiady
.
W
1957
poprawił rekord świata na 5000 m osiągając 13.35,0. Przetrwał on aż do
1965
.
Kuc zakończył karierę w
1959
. Zmarł na
atak serca
w wieku zaledwie 48 lat.
Linki zewnętrzne