Włodzimierz Lengauer (ur.
17 sierpnia
1949
r. w
Jeleniej Górze
) – historyk
starożytności
,
profesor
zwyczajny w
Instytucie Historycznym
Uniwersytetu Warszawskiego
, członek
Wielkiej Loży Narodowej Polski
.
Uzyskał magisterium na Uniwersytecie Warszawskim w 1971 r., doktorat i habilitację w 1975 i w 1985 r. Profesor tytularny od 1996 r. W 1999 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Zatrudniony w Instytucie Historycznym UW od 1971 r.
W latach 1996-2008 kierownik Zakładu Historii Starożytnej UW. W latach
2005
-
2008
Dziekan
Wydziału Historycznego
. Od
2008
prorektor
UW
ds.Badań Naukowych i Współpracą z Zagranicą.
W latach 1979-1981 otrzymał stypendium
Fundacji im. Aleksandra von Humboldta
(Uniwersytet w Trewirze). Inne stypendia badawcze i wykłady gościnne: Bonn, Kolonia, Konstancja (Niemcy), Besancon (Francja), Paryż (
École des Hautes Études en Sciences Sociales
).
Jest autorem licznych publikacji z zakresu historii
starożytnej Grecji
, uznanym specjalistą w badaniach nad grecką religią i kulturą. Należy do Polskiego Towarzystwa Filologicznego,
Polskiego Towarzystwa Historycznego
, Komitetu Głównego
Olimpiady Historycznej
, Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej
PAN
.
Jest wiceprzewodniczącym Zarządu
Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci
.
Bibliografia - najważniejsze publikacje
- Greek Commanders in the 5th and 4th Centuries B.C. Politics and Ideology: A Study of Militarism, Warszawa 1979
- Pojęcie równości w greckich koncepcjach politycznych. Od Homera do końca V wieku p.n.e., Warszawa 1988
- Religijność starożytnych Greków, Warszawa 1994
- Starożytna Grecja okresu archaicznego i klasycznego, Warszawa 1999
- Storia dell' antichità in URSS (1917-1956), w: Index. Quaderni camerti di studi romanistici, t.28, 2000, s.89-116;
- Cenzus wieku dla członków ateńskiej boule, w:
Przegląd Historyczny
, t.92, 2001, s.155-160