Juliette Gréco
Juliette GrécoJuliette Gréco (ur. 7 lutego
1927
w
Montpellier
), francuska piosenkarka i aktorka. Podczas II wojny światowej wraz ze swoimi rodzicami uczestniczyła w ruchu oporu (
Rèsistance
). Po wojnie zamieszkała w
Paryżu
, gdzie szybko zaczęła odnosić sukcesy artystyczne jako pieśniarka. Kompozytorami jej utworów byli m.in.: znany jazzman
Miles Davis
i
Joseph Kosma
. Teksty do muzyki pisali zaś: poeta
Jean Cocteau
i
Jean Paul Sartre
. Współpraca z tymi artystami zaowocowała wieloma przebojami, które uzyskały światowy rozgłos. BiografiaJulia urodziła się
7 lutego
1927
w mieście Montpellier w południowej Francji. Jej ojciec pochodził z
Korsyki
, matka była działaczką
francuskiego ruchu oporu Rèsistance
. Na edukację oraz formację ideową młodej Julietty mieli ogromny wpływ jej rodzice i ich zaangażowanie polityczne. Szczególny wpływ miała jej matka. Dorastająca Julietta, idąc za jej przykładem, również przyłączyła się do ruchu oporu. Została w związku z tym nawet aresztowana, ale uniknąła deportacji z powodu młodocianego wieku. Według niektórych biografów, Juliette Greco była przez 210 dni więźniem obozu koncentracyjnego
Ravensbrück
. W
1946
roku przeniosła się do
Paryża
. Wyjątkowo szybko dostrzeżono w stolicy talent wokalny Julietty i stała się tam jedną z czołowych gwiazd powojennej Francji. Jej repertuar pieśniarki, oddawał przekonująco ferment nowego kierunku filozoficznego -
egzystencjalizmu
, oraz frustracji francuskich intelektualistów, który był następstwem przeżyć po
II wojnie światowej
. Tym refleksjom towarzyszył również wygląd sceniczny artystki, polegający na noszeniu czarnej sukienki i długich czarnych rozpuszczonych włosów. Greco była częstą bywalczynią kawiarni San Germain, w której obracał się światek politycznej i filozoficznej bohemy. Tam spotkała się z
Milesem Davisem
i
Jeanem Cocteau
. Ten ostatni zaproponował młodej artystce niewielką rolę w filmie "Orfeusz", hollywoodzkiego producenta i reżysera
Darryl F. Zanuck
. Po tym debiucie filmowym, była częściej zapraszana do udziału w jego filmach - lata 1960-1970. Greco była trzykrotnie zamężna. Pierwszym mężem - (1953-1956), był aktor Philippe Lemaire, z którym ma córkę Marie-Laurence Lemaire, Jej drugim mężem był francuski aktor
Michel Piccoli
, z którym mieszkała od 1966 do 1977. W 1988 roku wyszła za mąż za Gerarda Jeunessea, z którym trwa w małżeństwie do dziś. Pieśni- Si tu t’imagines
- Parlez-moi d’amour
- Paris Canaille
- Accordéon
Juliette Gréco - koncert w Wiedniu (2009) - À la belle étoile
- Ça va (Le Diable)
- C'est à aimer que le temps passe
- Chanson pour l’Auvergnat
- Coin de rue
- Daphénéo
- Dieu est Nègre
- Embrasse-moi
- Je Hais les Dimanches
- Je suis comme je suis
- La Chanson de Barbara
- La Chanson de Margaret
- La Fiancée du Pirate
- La Fourmi
- La Rue
- Les Cloches (& La Tzigane)
- Les Croix
- Les Dames de la poste
- Les Enfants qui s'aiment
- Les Feuilles mortes
- L'Éternel féminin
- L'Ombre
- Romance
- Sir Jack l'eventreur
- Sous le ciel de Paris
Wydania płytowe- 2003: L’Éternel féminin – Gesamtaufnahme in 21 CD (Mercury/
Universal
).
- 1964: Gréco chante Mac Orlan (Neuauflage 2001 Mercury/Universal).
- 1967: La Femme (Réédition 1998 Mercury/
Universal
).
- 1991: Juliette Gréco chante Maurice Fanon (Neuauflage 2002 Mercury/Universal).
- 1993: Vivre dans l’avenir (Réédition 2002 Universal).
- 1998: Un jour d’été et quelques nuits (Disques Meys).
- 2003: Aimez-vous les uns les autres ou bien disparaissez … (Polydor/Universal).
- 2006: Le Temps d’une chanson (Polydor/Universal).
- 1965: Juliette Grèco à la Philharmonie der Berlin (LP: Philips)
- 1966: Juliette Grèco in Deutschland (LP: Philips)
- 1992: Juliette Gréco à l'Olympia (Doppel-CD, Neuauflage 2004 Mercury/Universal).
- 1999: Juliette Gréco Odéon 1999 (Doppel-CD, Disques Meys).
- 2004: Juliette Gréco Olympia 1955 – Olympia 1966 (Mercury/
Universal
).
- 2004: Juliette Gréco Olympia 2004 (Doppel-CD, Polydor/
Universal
).
- 1990: Je suis comme je suis (Doppel-CD, Neuauflage 2002 Mercury/Universal).
- 1991: Déshabillez-moi (Doppel-CD, Neuauflage 2003 Mercury/Universal).
Filmy wyświetlane w Polsce Literatura- Régine Deforges (Text), Irmeli Jung (Photos): Juliette Gréco. Imprimerie Nationale, Paris 1990
- Betrand Dicale: Juliette Gréco. Les vies d’une chanteuse. Edition Lattès, Paris 2001,
- Michel Grisolio: Juliette Gréco Edition Seghers, Paris 1975
- Josyaune Savigneau: Juliette Gréco. Actes Sud, Arles 1998,
Inne hasła zawierające informacje o "Juliette Gréco":
XVI wiek
...
Jacek Odrowąż
...
1964
...
Grupa Laokoona
...
1927
lutego
-
Kenneth Anger
, amerykański reżyser, scenarzysta, aktor, pisarz i producent filmowy
7 lutego
Juliette Gréco
, francuska piosenkarka i aktorka
Władimir Kuc
, radziecki (ukraiński) lekkoatleta (zm.
1975
)
10 ...
1614
...
Papirologia
...
Kodeks Synajski
...
3. List Jana
...
Manieryzm (sztuka)
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Juliette Gréco":
055. Egzystencjalizm (plansza 5)
motywu nie ma jeszcze nawet u Kierkegaarda, jest dopiero w egzystencjalizmie XX w.
Juliette Gréco na początku swojej kariery uważana była za muzę
egzystencjalistów. Przyjaźniła ...
|