Kościół św. Michała i przylegający do niego klasztor
paulinów
– kompleks sakralny, znajdujący się w
Krakowie
przy ulicy Skałecznej 15. Nazywany jest potocznie Skałką.
Jest to
sanktuarium
męczeństwa
św. Stanisława
biskupa
krakowskiego, znajdujące się niedaleko
Wawelu
, nad
Wisłą
, na niewielkim wzgórzu, zbudowanym z białego
wapienia
jurajskiego
.
Historia
Według legendy stała tu niegdyś świątynia pogańska i na jej miejscu zbudowano kościół romański pw.
św. Michała Archanioła
. W
XIV wieku
gotycką
świątynię postawił
Kazimierz III Wielki
. Od
1472
opiekuje się nią
Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika
, sprowadzony do Krakowa przez
Jana Długosza
, który niebawem wystawił nowy kościół. Jan Długosz w
1480
spoczął na Skałce.
Z kościołem na Skałce związana jest historia zmagania się dwóch potęg: świeckiej – reprezentowanej przez króla
Bolesława Śmiałego
i kościelnej – reprezentowanej przez biskupa krakowskiego
Stanisława
. W
1079
biskup został za zdradę stanu skazany przez króla na śmierć i ścięty (wg legendy właśnie na Skałce), ale w konsekwencji król musiał opuścić kraj. Kościół uznał biskupa świętym i kanonizował go w
1253
. Papież
Innocenty IV
jako podstawę kanonizacji przyjął cuda czynione nad grobem biskupa. W 750 rocznicę kanonizacji Ojciec Święty Jan Paweł II podniósł kościół na Skałce do rangi
bazyliki mniejszej
.
Od
1089
zwłoki biskupa spoczywają w katedrze wawelskiej, ale to Skałka jest miejscem jego kultu. Przed trumną biskupa w
katedrze wawelskiej
koronowano królów polskich. Do ceremoniału koronacyjnego należała także pielgrzymka pokutna z
Wawelu
na Skałkę.
Kalendarium historyczne
Kościół na Skałce – widok od strony Wisły
-
XI wiek
– ustanowione zostaje kanonicznie biskupstwo krakowskie, szóstym z rzędu biskupem zostaje Stanisław ze Szczepanowa. Do katedry zostają przeniesione szczątki Świętego, następuje jego kanonizacja(1253), a kościół na Skałce staje się miejscem pobożnych pielgrzymek i do jej tytułu św. Michała przybywa drugi św. Stanisława.
-
1270
– Król węgierski Stefan III wraz z żoną i dziećmi odbywa pielgrzymkę do kościoła na Skałce
-
1471
–
25 marca
– na prośby Jana Długosza, król Kazimierz Jagiellończyk przyzwala na oddanie kościoła na Skałce ojcom paulinom. Dekret wydaje ówczesny biskup krakowski Jan Rzeszowski.
-
1543
– Zostaje odprawiona pierwsza msza
-
1593
– Janusz książę ostrogolski, kasztelan krakowski, pogromiwszy zbuntowane kozactwo, zawiesza na Skałce zdobyte na nieprzyjacielu chorągwie
-
1787
– król Stanisław August Poniatowski wracając z podróży z Kaniowa zatrzymuje się na Skałce.
-
1655
– kościół oblężony przez Szwedów
-
1732
– rodzi się projekt przebudowy gotyckiego kościoła
-
1727
– prace wykonywane są przy dekoracji elewacji zachodniej oraz wykonaniu więźby dachowej nad kaplicami bocznymi.
-
31 marca
1733
– paulini zawierają kontrakt z cieślą Matyjaszem Mieradzkim, który zobowiązuje się rozebrać więźbę dzwonnicy i spuścić zeń dzwony. Później, 23 kwietnia zawarta zostaje druga umowa z Mieradzkim oraz Sebastianem Plichem w celu zburzeniu w ciągu tygodnia całego kościoła aż po fundamenty. Równocześnie prowincjonał Anastazy Kiedrzyńskii przeor Celestyn Obiegłowicz zawierają umowę z architektem Antonim Gerhardem Muntzerem z Brzegu na Śląsku na budowę kościoła na Skałce. Uzgadniają, że Mutzer będzie osobiście prowadził budowę, dobierając wedle woli pomocników i murarzy. Nie określony zostaje przy tym termin zakończenia prac.
-
1733
-
1738
- Mutzer rozpoczyna prace. Nazwany "architektem fabryki kościoła S. Stanisława" pobiera przy tym stałą pensję. Prace postępują szybko, pracuje przy nich sporo kamieniarzy polskich i niemieckich, w tym wcześniej zatrudnionych na Jasnej Górze. W związku z tym Muntzer często wyjeżdża na Jasną Górę.
-
31 marca
zawarto kontrakt z cieślą Matyjaszem Mieradzkim o rozebranie wiązania dachowego dzwonnicy i spuszczenie dzwonów
-
23 kwietnia
podpisano drugi kontrakt z tym samym Mieradzkim oraz Sebastianem Plichem którzy podjęli się "kościół skałecki z kominem i fortą oraz i wszystkimi murami oraz po sam klasztor obalić i z gruntu zburzyć z tym jednak dokładem, że ciż sami wyznamienieni powinni zburzyć po sam mur kamienny, to jest po same fundamenta(..)"
-
1734
– zostają wykopane kości Jana Długosza i przełożone są do glinianego naczynia
-
1735
– zawarto kontrakt z Adamem Stylem, majstrem kunsztu kamieniarskiego, który "według terminatu i informacji pana architekta obliguje się odkryć, wyłamać i obalić ze wszystkich tyle kamieni ile będzie potrzeba (..)" m.in. na gzymsy kościoła.
-
1736
- budowę kościoła opuszcza Jan Adam Tiel, pozostawiając niewykonane kamienie na filary kościelne. Obróbki podejmuje się Jerzy Machacz.
-
19 sierpnia
drewniane modele trzynastu kapiteli podjął się wykonać Hieronim Fuchs.
-
1737
- cieśle z Tynca przygotowują galer do spuszczania w dół rzeki materiałów z cegielni zwierzynieckiej (cegła, wapno, dachówki)
- są przygotowywane kamienie na facjatę tylną oraz wiązania dachowe nad nawami bocznymi
- 3 sierpnia mistrz kotlarski Ferdynard Heidel zobowiązuje się wykonać rynnę miedzianą między klasztorem a nowym kościołem.
-
1738
- mur prowizorycznego kościoła zostaje nakryty prowizorycznym zadaszeniem.
- nieporozumienia pomiędzy paulinami a Mutznerem doprowadzają do ostrego konfliktu na tematy finansowe.pod koniec roku Muntzer rezygnuje z kierowania budową kościoła i opuszcza Skałkę.
-
1739
-1740 – roboty prowadzi krakowski majster budowlany Mikołaj Pucek.
-
1740
– polecony przez warszawskich paulinów na Skałce zjawia się Antoni Solarii. Pierwsze honorarium otrzymuje za korektę „abrysów kościelnych' czyli planów Skałki.jego projekt odbiega od projektu Muntzera, odbiega od panującego w Italii i krajach habsburskich malowniczego baroku, który zaproponował Francesso Borromini.
- 1741 – snycerz Wacław Beranek wyrzeźbił piętnaście kapiteli w kamieniu pińczowskim, podle obrysu Solariego i informacji Mikołaja Pucka.
- 1742
- 27 maja-kontrakt z kamieniarzem Krzysztofem Daykiem, Wojciechem Łuczyńskim i Janem Opoczką na wykonanie elementów kamiennych na drugą kondygnację fasady.
- 31 maja w ramach kontraktu kamieniarzy powstaje portal główny, odkuty przez: Tomasza Góreckiego oraz Jan i Kazimierz Stachowski z Czernej koło Krzeszowic.
- drzwi portalu są dziełem Franciszka Fogta, podobnie jak krzyż na fasadzie.
- wiązanie dachowe zostaje wykonane przez cieślę Salutarskiego
- powstają kapitele jońskie z gipsu na pilastrach fasad bocznych i tylnej oraz korynckie na prezbiterium.
- w Dębniku zaczęto wykonywać czarno-białą posadzkę.
- budowa kościoła zostaje ukończona w stanie surowym. Projekty ołtarzy zostają ukończone. Wszystkie otrzymały kształt retabulum z zwielokrotnionymi pilastrami lub kolumnami i bogatym zwieńczeniem.
- 1743 – przez cały rok odbywa się szklenie okien w kościele
- 1742-1743
- powstają kapitele kondygnacji fasady drugiej, okute wedle umowy przez myślenickiego kamieniarza Łuczyńskiego
- Cieśla Salutarski kończy więźbę dachową nad nawą główną i kaplicami(nawami bocznymi)
- 1743 – Ludwik Ladisław robi kapitele jońskie na pilastrach elewacji bocznych oraz korynckie na prezbiterium.
- 1744
- powstaje dekoracja stiukowa w sklepieniu prezbiterium i sklepieniu nawy kościoła (Jan Jerzy Lehner)
- zamontowane zostają kapitele na drugiej kondygnacji wież wykonane przez Wojciecha Łuczyńskiego
- wewnątrz kościoła zostaje ułożona marmurowa posadzka.
- wykonywany jest ołtarz św. Pawła Pustelnika i św. Rodziny
- 1745
- powstaje ołtarz św. Stanisława odkuty przez Tomasza Góreckiego z Czernej oraz Kazimierza Stachowskiego.
- Jan Jerzy Lehner zaczyna rzeźbić orły i cyrady alabastrowe
- 1746
- wyrzeźbione zostają późnobarokowe portale w prezbiterium. Wykonał je Mateusz Chudzikowski
- Górecki i Stachowski ukończyli ołtarz świętej Rodziny
- zostaje sprawione szkło żółte do promieni oraz wyzłocony zostaje ołtarz św. Stanisława
- Jan Jerzy Lehner wykonuje rzeźby: bł. Uzebiusza z Ostrzychomia i św. Tomasza z Akwinu oraz Glorię do ołtarzy św. Pawła i św. Rodziny
- 1747 – kolumny i pilastry zyskują kapitele na ostatniej kondygnacji wieży.
- 1748 – powstaje dekoracja stiukowa fasady – Jan Rojowski. – z figurą anioła z wieńcem i herbem Prus I odnoszącym się do św. Stanisława oraz kartusz z godłem paulinów
- 1748-1752
nadzorem prac budowlanych zajmuje się Bruno Chojnacki, który zarządza konwentem skałecznym
- 1749
- następuje budowa monumentalnych schodów zewnętrznych(Wojciech Łuczyński, Krzysztof Janek), przypominających to rozwiązanie przed rzymskim kościołem S. Domenico e Sisto.
- Kamieniarze Tomasz Górecki i Franciszek Bielawski ukończyli ołtarz św. Jana Nepomucena
- rzeźbiarz Jan Rojowski wykonał dekorację stiukową fasady kościoła (tarcza z godłem paulinów, postać anioła, motywy muszli i wstęg)
- 4 lipca-kościół na Skałce zostaje poświęcony.
- 1750 – Wojciech Rojowski ukończył dekoracje stukową wraz z figurami do ołtarza św. Nepomucena. Obraz wykonał Łukasz Orłowski
- 1751
- Andrzej Stanisław Kostka-Zauski uroczyście konsekruje nową świątynie, nadając jej podwójne wezwanie świętych Michała Archanioła i Stanisława Biskupa, naznaczając coroczne święto konsekracji w trzecią niedziele po Wielkanocy.
- powstaje ambona zdobiona figurami czterech Ewangelistów i aniołów na jej zwieńczeniu wyrzeźbionych przez Wojciecha Rojowskiego.
- 1752 – wyrzeźbione zostały ornamenty do konfesjonałów 9 stojących pod chórem kościoła)
1756-powstaje ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej z płaskorzeźbą oblężenia Jasnej Góry przez Szwedów (Tomasz Górecki i Franciszek Bielawski)
- 1758
- rozpoczynają się prace nad ołtarzem głównym. Obraz do ołtarza sprawił biskup Andrzej Stanisław Kostka Zauski
- obraz do ołtarza zostaje namalowany przez Tadeusza Kunze
- 1760 – powstaje chór muzyczny, późnobarokowy o falistej linii
- 1761-1762 – snycerz Józef Weissmann tworzy organy i być może balustradę chóru muzycznego, Antoni Rotter- rokokowe ławki oraz konfesjonały.
- 1762 – zostają wzniesione malownicze hełmy wieżowe, tym samym definitywnie budowa się skończyła. Roboty przy więźbie hełmów wykonał cieśla Jakub Hertel, natomiast pobicie blacha zlecono mistrzowi Idziemu Guzikiewiczowi, sprowadzonemu w tym celu aż z Widawy. Autor projektu architektonicznego tych lekkich ażurowych hełmów jest nadal nieznany.
- 1766 – powstaje późnobarokowa ambona z rokokową dekoracja snycerską autorstwa Wojciecha Rojowskiego
zostają ukończone prace przy ołtarzu głównym (kapitele zostają wyrzeźbione przez O. Mojżesza Formińskiego - stolarza konwentu częstochowskiego)
- 1782
- ukończony zostaje ołtarz św. Barbary. Wykonali go według "obrysu ołtarza św. Jana Nepomucena" kamieniarze Jan Królicki i Stanisław Frankiewicz.
- nieznany twórca stworzył rzeźby św. Tekli i św. Katarzyny w tym ołtarzu
- 1785 – Andrzej Woykowski wykonuje cztery konfesjonały o kształcie barokowo-klasycystycznym
- 1787 21 czerwca – król Stanisław Poniatowski wracając z podróży do Kaniowa odbywa procesję z Wawelu na Skałkę.
- 1792 – kości Jana Długosza umieszczone zostają w krypcie kościelnej
- 1797 – wykonany zostaje relikwiarz św. Pawła Pierwszego Pustelnika
- 1836 – rządy polityczne urządzają więzienie polityczne w klasztorze
- 1837 – skradziono jeden ze srebrnych relikwiarzy św. Stanisława
- 1856 – książę Jabłonowski funduje relikwiarz osłaniający ślady krwi św. Stanisława
- 1848-1858 – Austriacy zamienili część klasztornych budynków na koszary dla wojska
- 1880 – architekt Teofil Żebrawski urządza w krypcie kościoła Groby Zasłużonych. Odbywa się w tym roku uroczyste przeniesienie zwłok Jana Długosza do grobowca.
- 1889
- następuje restauracja kościoła. Podjęta zostaje z inicjatywy przeora paulinów Ambrożego Federowicza, który wcześniej opublikował odezwę do Polaków "W sprawie restauracji kościoła na Skałce" (12 kwietnia). Odezwa zwraca się do wszystkich Polaków z prośbą chociaż o najmniejsze datki na restauracje świątyni. Równocześnie odwołuje on się do wszystkich polskich pism prosząc o powtórzenie apelu Federowicza.
- powstaje pseudobarokowa polichromia według projektu Juliana Niedzielskiego.
- 1890 – prace konserwatorskie przejmuje Karol Knaus
- 1891 – zostaje uroczyście poświęcony obraz Matki Boskiej znajdujący się w nawie północnej kościoła
- 1889-1890 – powstaje neorokokowa polichromia wnętrza kościelnego wykonana przez Antoniego Mikołajskiego, wedle projektu Juliana Niedzielskiego.
- 1889 3 listopada – odnowiony kościół poświęcił kardynał Albin Dunajewski. Po uroczystości poświęcono ołtarz św. Rodziny wyobrażający ucieczkę do Egiptu zamieszczony w ołtarzu bocznym.
- 1890 – zostaje ukończona restauracja świątyni. Na tę pamiątkę na fasadzie świątyni zostaje umieszczona tabliczka z datą
- 1892 – kościół zyskuje obraz Matki Boskiej Częstochowskiej wykonania Jana Nepomucena Grotta wraz z sukienką wykonaną przez Tadeusza Rybskiego.
- 1892 – nazwiska wszystkich poważniejszych ofiarodawców datków na świątynie zostają umieszczone na stopniach wiodących do świątyni.
- 1892-1894 – nadal trwa restauracja świątyni
- 1894-1895 – świątynia zyskuje neobarokową bramę zamykającą ulicę Skałeczną. Zaprojektował ją Karol Knaus, kratę zrobiła firma ślusarska Józefa Goreckiego. Była ona eksponowana we Lwowie wzbudzając powszechne zainteresowanie cesarze Franciszka Józefa I i arcyksięcia Karola Ludwika oraz uznanie, czego dowodem był złoty medal dla Goreckiego.
- 1893 – wewnątrz powstają stalle z płaskorzeźbami Teofila Lenartowicza (oblężenie Jasnej Góry i ks. Augustyn Kordecki przed Królem Janem Kazimierzem) oraz 2 popiersia: księdza Augustyna Kordeckiego oraz księdza Jana Długosza
- początek XX wieku-wykonano lampy wieczne wzorowane na koronach królewskich z nagrobków monarszych na Wawelu
- 1899 – przeor podpisuje umowę z Wojciechowskim dotycząca gruntownej przebudowy organów
- 1902 – pomnik Kordeckiego umieszczony zostaje przy ołtarzu Matki Boskiej Częstochowskiej. Wykonała go Tola Certowiczówna, a architektoniczne obramowanie zaprojektował Knauss.
- 1917 – w niszy zaprojektowanej przez Zygmunta Hendla umieszczono w roku 1917 popiersie Jana Długosza ozdobione herbem Wieniawa, fundowane przez paulinów.
- 1927 – rozpoczęto restaurację kościoła. Powołano specjalny komitet, a protektorat objął metropolita Sapieha. Kierownictwo obejmuje prof. Adolf Szyszko-Bohusz.
- 1940 – okupanci niemieccy zabierają ze skałki srebrny pozłacany relikwiarz z początku XVI wieku, przedstawiający Stanisława w stroju pontyfikalnym wskrzeszającego Piotrowina
- 1950 – zaczynają się prace konserwatorskie polegające na odnowieniu fasady, oczyszczeniu kościoła, założeniu nowych tynków. Uporządkowany zostaje plac przed kościołem i klasztorem, odnowione groby zasłużonych, odnowione zostają brakujące detale.
- 1971 – Jan Strojny wraz z Janem Nawałką odnawiają dekoracje stiukową.
- 1979 – do kościoła przybywa papież Jan Paweł II by spotkać się z intelektualistami Krakowa i odbyć rozmowę z młodzieżą
- 1981 – odsłonięte zostaje popiersie Jana Pawła II w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej
- 1983-1984 – poddane są gruntownej renowacji XVIII-wieczne organy. Są one wówczas jednym z najpiękniejszych instrumentów w Krakowie i stanowią wyjątkowo piękny prospekt o bogatej dekoracji motywów.
- 1978-1984
- za lat przeoratu ojca Stanisława Turka do kościoła przybywają dwa posągi św. Kazimierza i świętej królowej Jadwigi wykonane przez Adama Wojnara.
- firma Truszczyńskich dokonała rekonstrukcji i rozbudowy organów
- firma Fleczyńskich wykonała trzy nowe dzwony.
- 2005 – Kościół na Skałce otrzymał przywilej zaliczenia go pomiędzy Bazyliki rzymskie z honorowym tytułem Bazyliki Mniejszej. Jest to dar Ojca Świętego na zakończenie Roku Świętego Stanisława. Na 750-lecie jego kanonizacji w Asyżu wydał list "Beatum Stanislaum", skierował do Krakowa w maju ub. roku Legata Papieskiego, kardynała Józefa Ratzingera, spomiędzy swych najbliższych i najważniejszych współpracowników. Przez niego przekazał nam list pełen miłości do Świętego Patrona Polski i Kościoła Krakowskiego.
- 2008 – na dziedzińcu koło kościoła 8 maja kardynał
Stanisław Dziwisz
poświęcił
Ołtarz Trzech Tysiącleci
Kościół barokowy
Obecny
barokowy
kościół św. Michała i Stanisława powstał w latach
1733
-
1751
według pierwotnych planów architekta Antoniego Müntzera zmienionych kilka lat później przez
Antonio Solariego
, który to przeprojektował fasadę budynku i wystrój wnętrza. Wejście do świątyni poprzedzają schody, których stopnie noszą nazwiska ofiarodawców wspierających przeprowadzaną w latach
1888
-
1899
renowację, kierowaną przez Karola Knaussa.
Ołtarz
główny kościoła zawiera obraz
Tadeusza Kuntzego
, wykonany około roku
1758
i przedstawiający
św. Michała Archanioła
. W lewej, południowej
nawie
ostatni licząc od wejścia znajduje się ołtarz św. Stanisława. Zawiera on
XVII
-wieczny obraz świętego a także
relikwię
w postaci drewnianego stopnia ołtarza, na którym zachować miały się ślady krwi męczennika. Ściana na prawo od ołtarza nosi ponadto trzy wyeksponowane ślady krwi, przykryte szklanymi osłonami w metalowej tablicy.
W kościele znajduje się popiersie
o. Augustyna Kordeckiego, paulina
– obrońcy
Jasnej Góry
, wykonane w
1902
przez Tolę Certowiczównę. W prawej bocznej nawie świątyni stoi popiersie papieża
Jana Pawła II
, wykonane w
1981
przez Adama Wojnara.
Krypta zasłużonych
W latach
1876
-
1880
urządzono według projektu
Teofila Żebrawskiego
w podziemiach kościoła narodowy panteon w postaci
Krypty Zasłużonych
, w której spoczęły znamienite postacie polskiej kultury i nauki.
Rolę Skałki jako
panteonu
narodowego utrwalił zwyczaj specjalnych paradnych pogrzebów, które zaczynały się u
pijarów
, w
farze Mariackiej
czy u
franciszkanów
. W latach
zaborów
ta tradycja stała się wyrazem
patriotyzmu
. Otwarcie krypty wiązało się z 400-leciem śmierci Jana Długosza. Tę tradycję kontynuowano także w wolnej
Polsce
. W każdym roku –
28 listopada
– w rocznicę śmierci
Stanisława Wyspiańskiego
, odbywa się w Krypcie Zasłużonych żałobna msza św., niejednokrotnie związana z wystąpieniami aktorów z
Teatru im. Juliusza Słowackiego
.
Oprócz wielkiego kronikarza spoczywają tu:
-
Wincenty Pol
, poeta (w
1881
)
-
Lucjan Siemieński
, poeta (w
1881
)
-
Józef Ignacy Kraszewski
, pisarz (w
1887
)
-
Teofil Lenartowicz
, poeta (w
1893
)
-
Adam Asnyk
, poeta (w
1897
)
-
Henryk Siemiradzki
, malarz (w
1903
)
-
Stanisław Wyspiański
, malarz i poeta (w
1907
)
-
Jacek Malczewski
, malarz (w
1929
)
-
Karol Szymanowski
, muzyk (w
1937
)
-
Ludwik Solski
, aktor (w
1954
)
-
Tadeusz Banachiewicz
, matematyk i astronom (w
1955
)
-
Czesław Miłosz
, poeta (w
2004
)
- Ojcowie i Bracia Paulini, (od 1482 do 1880 roku była to krypta zakonna paulinów), (w
2007
)
Sadzawka św. Stanisława
Znajdująca się nieco na północ od wejścia do kościoła sadzawka św. Stanisława, zwana "Kropielnicą Polski", to prawdopodobnie miejsce pradawnych obrzędów pogańskich, o których w swoich pismach wspomina Jan Długosz. W tym właśnie miejscu porzucone zostały według legendy rozczłonkowane zwłoki św. Stanisława tuż po jego zabójstwie. Istniejąca obecnie kamienna obudowa sadzawki powstała w okresie wczesnego baroku w latach
1683
-
1689
, wykonana przez kamieniarza Jacka Naporę według pomysłu biskupa krakowskiego
Jakuba Zadzika
z
1638
roku. Jego to herb (Łodzia) obok herbu Długosza (Wieniawa) oraz emblematu Paulinów umieszczony został w zwieńczeniu bramki przed sadzawką.
W środku sadzawki stoi rzeźba męczennika, wykonana nieco później od samej obudowy bo w roku
1731
. Autorem jej jest prawdopodobnie
szwajcarski
Jezuita
Dawid Hell, który wykonał również posągi przed kościołem
św. św. Piotra i Pawła
.
Sadzawka odrestaurowana została w latach
1895
-
1896
, podobnie jak sam kościół według zamysłu Karola Knaussa. Dodane zostały lampy, a istniejące wcześniej kamienne posągi orłów (legendarnych strażników ciała świętego) zastąpione zostały metalowymi odlewami.
Wyższe Seminarium Duchowne Ojców Paulinów
W 1472 ks. Jan Długosz sprowadził na Skałkę zakonników z
Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika
. Są oni tu nieprzerwanie po dziś dzień, tworząc ważną część historii paulińskiego zakonu. W 1653 r. Paulini otrzymali pozwolenie od Stolicy Apostolskiej na otworzenie domu studiów filozoficzno-teologicznych. Los padł na Skałkę. Od 350 lat krakowska Skałka jest związana ze studiami, które obejmują filozofię – 2 lata i teologię – 4 lata, jako etap formacji przyszłych kapłanów – oo. Paulinów. Różne burze dziejowe sprawiły, że nie zawsze na Skałce odbywało się przygotowanie paulińskich kandydatów do kapłaństwa. Rada Formatorów:
- Rektor WSD Na Skałce - o. dr Michał Lukoszek OSPPE
- Prefekt Kleryków - o. mgr lic. Ryszard Dec OSPPE
-
Socjusz
Prefekta Kleryków - o. mgr Rafał Zawada OSPPE
- Prefekt Studiów - o. dr Rafał Wilk OSPPE
- Ojciec Duchowny - o. dr Samuel Karwacki OSPPE
- Ojciec Duchowny - o. mgr Augustyn Pelanowski OSPPE
Przypisy
Zobacz też
Galeria
Posąg Stanisława Biskupa w Sadzawce na Skałce | | | Kościół na Skałce, witraż frontalny |
Linki zewnętrzne
Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie-oficjalna strona