Władimir Maksimowicz Szarapow (ur.
1894
, zm.
1972
), generał lejtnant, wysoki funkcjonariusz
radzieckich
organów bezpieczeństwa
CzeKa
/
OGPU
/
NKWD
/
MGB
/
MWD
, oficer wojsk wewnętrznych m.in. naczelnik Zarządu Głównego Wojsk Konwojowych
Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych
Związku Radzieckiego
(NKWD ZSRR).
Urodzony w Tambowskiej Oblasti w
listopadzie
1894
roku w rodzinie
Rosyjskiego
chrześcijanina.
Ukończył parę szkół i kursów wojskowych, m.in. w
1910
roku uczęszczał do szkoły rolnej, a między
1912
a
1913
rokiem uczęszczał na kurs budowy w szkole przeciwpożarowej. Pod koniec
1918
roku rozpoczął a na początku
1919
roku skończył kursy piechoty w
Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej
(RKKA) w
Tambowie
(dzisiaj – miasto obwodowe w środkowej części Rosji, na Nizinie Ocko-Dońskiej), oraz w
Władymirze
. Na początku lat trzydziestych ukończył kolejne kursy w różnych szkołach
RKKA
.
W latach
1914
-
1918
służył jako podoficer w armii Rosyjskiej na froncie.
W maju
1918
roku wcielony do RKKA gdzie służył do kwietnia
1921
roku m.in. jako oficer w 29 pułku od maja do grudnia 1918 roku, dowódca batalionu od
1919
roku do kwietnia
1920
roku, oraz dowódca Ukraińskiego batalionu od listopada 1920 roku do kwietnia
1921
roku.
Służbę w nowo utworzonych organach bezpieczeństwa (Wszechrosyjska Komisja Nadzwyczajna do Walki z Kontrrewolucja, Spekulacją i Nadużyciami Władzy), zwana potocznie
Czeka
, lub Czieriezwyczajka) rozpoczął w kwietniu w
1921
roku od funkcji pomocnika dowódcy Specjalnego Batalionu Wojsk CzeKa na
Ukrainie
. Następnie pomocnik dowódcy 2 batalionu wojsk CzeKa na Ukrainie. Przez następne lata służył w wojskach GPU/
OGPU
jako dowódca różnych oddziałów wojsk konwojowych na Ukrainie. W
1936
roku został naczelnikiem 1 Oddziału 4 Wydziału Zarządu Ochrony Pogranicznej i Wewnętrznej (UPWO) w Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych
Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
, następnie do marca
1939
roku pełnił podobne stanowisko w
Gruzińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej
, także w tym samym czasie pełnił obowiązki naczelnika sztabu wojsk Ochrony Pogranicznej i Wewnętrznej ów republiki. W marcu
1939
roku został naczelnikiem Zarządu Głównego Wojsk Konwojowych
Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych
Związku Radzieckiego
(NKWD ZSRR). Po reorganizacji organów
NKWD
/
NKGB
Szarapow pełnił stanowisko naczelnika Zarządu Wojsk Konwojowych NKWD, następnie od czerwca
1941
roku do czerwca
1942
roku był naczelnikiem sztabu wojsk NKWD przydzielonych do 29 Armii. Po dwumiesięcznym leczeniu w sanatorium NKWD powrócił na stanowisko szefa sztabu wojsk NKWD 29 Armii. Później od października
1942
roku do lutego
1943
roku był naczelnikiem sztabu Armii Specjalnej NKWD, potem do marca
1945
roku naczelnikiem sztabu 70 i 40 Armii, a następne trzy miesiące spędził w sanatorium NKWD. Po powrocie z leczenia został naczelnikiem Zarządu Głównego Wojsk NKWD ds. Budowli Wojskowych przy NKWD ZSRR a od marca
1946
roku przy
Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego
, a po kolejnej reorganizacji aparatu od
1950
roku do
1952
roku przy
Ministerstwie Bezpieczeństwa Państwowego Związku Radzieckiego
.
W marcu 1952 roku został zwolniony z ministerstwa b.p..
- Stopnie wojskowe-
- 1936 Pułkownik
- 1939 Kombrig (dowódca brygady)
- 1939 Komdiw (dowódca dywizji)
- 1940 Generał major
- 1944 Generał lejtnant
- Podczas swojej długiej kariery został odznaczony m.in.
- Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiego w 1932 roku.
- Medalem XX-lecia Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej w lutym
1938
roku.
-
Orderem Czerwonej Gwiazdy
w kwietniu
1940
roku.
-
Orderem Czerwonego Sztandaru
w
maju
1942
roku.
- Orderem Czerwonego Sztandaru w 1943 roku.
- Orderem Kutuzowa 1 stopnia w 1944 roku
- Medalem Zasłużonego pracownika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Związku Radzieckiego luty 1948
-
Orderem Lenina
- Orderem Czerwonego Sztandaru
- Orderem Kutuzowa 2 stopnia
- Orderem Suworowa 2 Stopnia