Długi łuk - ang. longbow, rodzaj
łuku
wytwarzanego z jednego kawałka drewna, najczęściej
cisowego
. Stosowany w bitwach przez wojska angielskie. Owa broń przyczyniła się w pewnej mierze do upadku ciężkozbrojnej kawalerii obok rozwijającej się
broni palnej
.
Strzała
wystrzelona z długiego łuku była w stanie przebić niektóre typy zbroi płytowej, a do wyeliminowania z walki
jeźdźca
często wystarczało zabicie bądź zranienie wierzchowca. Broń ta była powszechnie używana aż do początku
XVI wieku
. W wieku XVI na polach bitewnych zaczęła dominować ręczna broń palna, lecz łuki oraz
kusze
były jeszcze używane choć już nie jako podstawowa
broń strzelecka
.