Internacjonalizm (
łac.
inter - między + natio - naród) –
ideologia
wyrażająca dążenie do
przyjaźni
i współpracy
narodów
. Dąży do
równouprawnienia
i zakłada, że każdy
kraj
ma swój wkład w rozwoju ogólnoludzkiej kultury.
Definicja internacjonalizmu w różnych ustrojach politycznych
Definicja internacjonalizmu w III Rzeszy
Panował wtedy
antysemicki
pogląd, że za propagowaniem internacjonalizmu stoją Żydzi, którym zależy na utworzeniu jednej wspólnoty ludzkiej, co byłoby im na rękę w realizowaniu handlu na nieograniczoną granicami skalę. Internacjonalizm ułatwić też miał Żydom głoszenie doktryn kulturowych i postaw ludzkich, które prędzej czy później miały doprowadzać do umierania organizmów narodowych np. propagowanie sztuki niezwiązanej z życiem narodu, np.
dadaizm
,
kubizm
, uważanej za zdegenerowaną, w porównaniu do sztuki realistycznej, naturalnej, przez to zdrowej. Twierdzono wtedy, że Żydzi skłaniając państwa do uznania doktryny internacjonalizmu, będą mogli łatwiej osiedlać się na terenach wszelkich narodów, a także narzucić narodom i całemu światu wartości pieniądza i ekonomii, które były uznawanego za typowo żydowskie.
Definicja internacjonalizmu w państwach komunistycznych
Internacjonalizm jako doktryna miał w założeniu wzmacniać warstwę proletariatu, która występowała w każdym państwie. Pomagać miał w integracji ruchów robotniczych. Państwa komunistyczne zakładały, że narody mają umierać stopniowo i zostać wymieszane, wtedy zaniknąć miały wojny i antagonizmy, a klasa proletariatu panować.
Definicja internacjonalizmu w demokracjach
Internacjonalizm w demokracji miał wzmacniać poczucie tolerancji pomiędzy narodami, prowadzić do wymieszania się substratów narodowych, pomagać ma on w stworzeniu jednego organizmu ludzkiego niepodzielonego na narody czy rasy. Ma wzmacniać funkcjonowanie rynków bardzo rozszerzając zakres ich działania.