Podobizna Anne Frank na niemieckim znaczku pocztowym z 1979 r.
Symboliczny grób Anne Frank i jej siostry Margot w Bergen-Belsen
Annelies Marie "Anne" Frank (ur.
12 czerwca
1929
we
Frankfurcie nad Menem
, zm.
luty
lub
marzec
1945
w
Bergen-Belsen
) – żydowska dziewczyna, autorka
pamiętnika
, zmarła w
obozie koncentracyjnym
po ponad dwuletnim ukrywaniu się w
Amsterdamie
.
Biografia
Po przejęciu władzy w Niemczech przez
Hitlera
przeniosła się wraz z rodziną do Amsterdamu. Prześladowania Żydów dotarły również do Holandii wraz z napaścią Niemiec na ten kraj w maju
1940
. Anne i jej starsza siostra Margot Betti musiały przerwać naukę w szkole powszechnej i przenieść się do liceum żydowskiego. W lipcu
1942
rodzina została zagrożona wywiezieniem do obozu koncentracyjnego; ojciec rodziny
Otto Frank
zorganizował wówczas z pomocą pracowników swojej firmy kryjówkę w dawnej oficynie. Frankowie mieszkali tam od
8 lipca
1942
do
4 sierpnia
1944
.
Krótko wcześniej Anne otrzymała na 13. urodziny album, w którym rozpoczęła pisanie dziennika; żyjąc w ukryciu, w bardzo ciężkich warunkach, zawarła w nim i opisała wszystko co ją otaczało. Przemyślenia i poglądy zawarte w dzienniku ukazują bardzo wrażliwą, wchodzącą dopiero w życie dziewczynkę. Obserwuje ona cały otaczający ją świat zamknięty w niewielkim budynku – pracowni ojca. Pisząc nie rozczulała się nad sobą, nigdy zdaje się nie tracić nadziei. Mimo wszystko zdobywa się na takie oto myśli: "Nadal wierzę, że ludzie są z natury dobrzy". Często oddaje się marzeniom, wspomina beztroskie lata wczesnego dzieciństwa, nigdy nie traci nadziei na poprawę sytuacji. Pomimo strasznych wydarzeń jakie codziennie dotykały małą Annę, z jej dziennika nie bije pesymizm. Dziewczynka opisuje m.in. drobne sprzeczki między mieszkańcami kryjówki, codzienne smutki i radości oraz pojawiające się u niej samej pierwsze oznaki zainteresowania chłopcami.
Rzeźba Anny Frank w Amsterdamie
Tragizm pamiętników Anny Frank podkreśla także tragiczny koniec historii młodej dziewczyny.
4 sierpnia
1944
, po zadenuncjowaniu kryjówki Franków przez holenderskiego donosiciela, cała rodzina została przewieziona do obozu koncentracyjnego. W obozie zginęła najpierw matka, potem siostra. Anne Frank zmarła na tyfus w lutym lub marcu
1945
, krótko przed wyzwoleniem obozu Bergen-Belsen przez Brytyjczyków. Śmierć w obozie poniosło także kilka osób ukrywających się wraz z rodziną Frank w Amsterdamie.
Obóz przeżył ojciec. Pamiętnik Anny, przechowany przez Holenderkę
Miep Gies
, jedną z osób zaangażowanych w pomoc rodzinie Franków, został opublikowany po raz pierwszy przez
Otto Franka
w
1947
. W kolejnych latach historię Anny przetłumaczono na 30 języków oraz przenoszono na ekran. Dom, w którym Frankowie ukrywali się przez dwa lata, zamieniono na muzeum. Pierwsze wydanie pamiętnika nie było kompletne, zostało opracowane przez Otto Franka. Po jego śmierci potwierdzono autentyczność rękopisu, negowaną przez neonazistów, i opublikowano pełny tekst. Sąd holenderski zabronił kwestionowania autentyczności pamiętnika.
By upamiętnić imię Anne Frank,
Międzynarodowa Unia Astronomiczna
nazwała jej imieniem jedną z
planetoid
(
5535 Annefrank
) oraz jeden z kraterów na
Wenus
(Frank).
Rodzina Franków
Zobacz też
Linki zewnętrzne