Statek kosmiczny Ścianka – debiutancki album zespołu
Ścianka
z
1998
roku, wydany nakładem
Biodro Records
, wytwórni założonej przez
Tymona Tymańskiego
.
Płyty nie promowały single, powstał natomiast teledysk do "Piosenki no 3". Debiut zebrał pozytywne recenzje i przysporzył Ściance sporą popularność; sprzedano ponad 5 tysięcy egzemplarzy płyty[2]. Pod koniec 2009 roku ukazała się, nakładem wytwórni Cieślaka My Shit In Your Coffee, zremasterowana reedycja albumu[3].
Utwór "Skuter" stał się oficjalnym hymnem 2.
OFF Festiwalu
– festiwalu muzyki alternatywnej w
Mysłowicach
.
Mimo że oficjalne źródła[4] i okładka płyty podają taką nazwę albumu, często spotyka się tytuł Statek kosmiczny.
Lista utworów
Obok trzynastu utworów (w tym jednego półminutowego żartu "Sprawa 5-ciu pracowników...") na płycie znalazło się pięć przerywników długości 5-40 sekund, zaznaczono w książeczce do płyty odręcznymi szlaczkami, ale bez oficjalnych tytułów. W wywiadzie z Maciejem dla Machiny z marca 2010. o reedycji Statku utwory te podpisane zostały jako "Wcinki", z numeracją odpowiadającą ich długości[5].
- [bez tytułu] – 0:10
- "Skuter" – 2:31
- [bez tytułu] – 0:29
- "Ścianka" – 7:18
- "Piosenka No 3" – 3:44
- "Insect power" – 2:34
- [bez tytułu] – 0:05
- "Czerwone kozaki" – 7:51
- "Sopot" – 2:55
- "Trans-Atlantyk" – 8:57
- [bez tytułu] – 0:41
- "Sprawa 5-ciu pracowników Instytutu Badań Kosmicznych, zbiegłych w kwietniu 1973 z terenu zakładu w Beskid Wschodni i tam doszczętnie zdziczałych" – 0:30
- "Chudy" – 3:12
- "Down there low" – 7:54
- "Sopot II" – 3:53
- [bez tytułu] – 0:05
- "Piórko" – 6:39
- "Ja nie" – 5:06
Recenzje
Debiut Ścianki spotkał się z życzliwym przyjęciem krytyki muzycznej. Tomek Zrąbkowski z "
Brum
" pisał, że Ścianka "unicestwia swą energią, pasją, żywotnością, nieograniczoną inwencją grania, pokręconą strukturą, wciągającą melodią, rozpasaną improwizacją, nieposkromionym temperamentem, wykręconą wrażliwością i destrukcyjnym zapałem"[6].
Grzegorz Brzozowicz
w
Machinie
przyznał płycie ocenę 4/5 i "Typ Machiny". Recenzent uznał, że "Statek kosmiczny wypełnia eklektyczna muzyka, która ujawnia wiele fascynacji, jakim podlegają muzycy zespołu", i znalazł w muzyce grupy inspiracje muzyką takich zespołów, jak
The Jon Spencer Blues Explosion
,
The Residents
,
Hawkwind
. Skrytykował teksty zespołu, ale podsumował recenzję stwierdzeniem, że "grupa (...) w swoim sopockim garażu nagrała płytę, która daje nadzieję na odrodzenie się inteligentnej rodzimej muzyki rockowej"[7]. Artur Lipiński w zinie "Wiatry" ukuł termin "Post-fuckin'avant-hendrix'grunge-noise-rock" na określenie muzyki Ścianki, którą przyrównał do muzyki spod znaku wytwórni noise'owych
Amphetamine Reptile
i SKiN GRAFT[8]. Jolka Madziar z "XL" skrytykowała łączenie Ścianki z trójmiejską sceną yassową, znajdując w muzyce grupy nawiązania do
The Stooges
,
Captaina Beefhearta
,
Velvet Underground
,
MC5
i
Pink Floyd
. Recenzentka przyznała płycie najwyższą ocenę[9].
Nagrody
Płyta została nominowana do
Fryderyków
w 1998 roku, w kategorii "Debiut roku". Została uznana za "Debiut Roku" przez magazyn "
Tylko Rock
", a "Machina" określiła ją jako jedną z pięciu niszowych płyt roku (obok albumów Kur, Łoskotu, Mapy i Ewy Braun).
Przypisy
Linki zewnętrzne